Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26383 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13595 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, sertifikalı dializ hemşiresi olduğunu, ... 'de 17.03.2008 tarihinde işe başladığını, 13.03.2009 tarihinde eleman fazlalığı neden gösterilerek işten çıkarıldığını, 1 ay sonra 20.04.2009 tarihinde diyaliz hemşiresi olarak tekrar işe başladığını, söz konusu işyerinde çalışma süresinin haftada 12 seans olduğunu, 1 seansın 4,5 saatten 12 seansın 54 saati bulduğunu, işyerinde 54 saatin üstünün fazla mesai olarak değerlendirilip ücretlendirildiğini, haftada 9 saati bulan fazla mesai ücretinin alınmadığını, aldığı son ücretin net 2.400.00 TL. olduğunu, 6 ayda maaşına zam yapılmasının gerektiğini ancak sadece ilk yıl zamlı maaş aldığını son 3 yıl zam almadığını, ileriki gelişmelerde söz konusu şirketin davalı şirkete katıldığını, davalı şirketle önceki çalıştığı yerde imzaladığı sözleşmeyle aynı koşullarda yeni bir iş akdi imzalandığını, daha sonra davalı şirketin maaşını 2.112.00 TL'ye düşüren bir sözleşme imzalatmaya çalıştığını ancak bunu kabul etmediğini, bu son sözleşmeyi imzalamamasına rağmen Haziran ayı maaşının 2.112,00 TL olarak ödendiğini ve sigorta priminin de bu miktar üzerinden yatırıldığını, daha ağır şartlarda daha az ücretle çalışmayı kabul etmediğini ve bu sebeple şartlarda iyileşmeyi talep etmek maksadıyla ihtarname gönderdiğini, ancak bu istek karşısında davalının şartlarda hiçbir değişikliğe gitmediğini bunun üzerine 19.10.2011 tarihinde çekilen ihtarname ile iş sözleşmesini feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının iş akdinin işveren tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davacının kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, fazla mesai alacağının bulunmadığını, yıllık ücretli izin alacağının bulunmadığını, davacının taleplerini belirsiz alacak davası ile talep etmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, tüm tanık anlatımlarına ve dosya kapsamına göre davacının iş sözleşmesine aykırı olarak ücretlerinin muvafakati olmaksızın indirildiği, davacının iş akdini fesh etmekte haklı olduğu, davacının fazla mesai saatlerini tanık anlatımları ile ispat ettiği, yıllık izin ücretine hak kazandığı gerekçesi ile kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücretinin kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı vekili dava dilekçesinde kaç gün olduğunu belirtmeksizin yıllık izin ücretinin ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı işveren davacının yıllık ücretli izin alacağının bulunmadığını savunmuştur. Dosyaya davalı işveren tarafından sunulan yıllık izin formunda “ Kalan izin gün sayısı: 14 gün” olarak belirtilmiş, mahkemece bilirkişi raporunda tespit edildiği üzere davacının 14 günlük yıllık ücretli izin alacağına hak kazandığı kabul edilmiştir. Ancak yıllık ücretli izin formunun incelendiğinde; aynen “ Geçen yıldan devreden gün sayısı: 14, bu yıl hak kazanılan gün sayısı: 14, talep edilen izin gün sayısı: 14 gün, kalan izin gün sayısı : 14 gün” olarak belirtilmiştir. Davacının davalı iş yerinde 3 tam yıl çalışma karşılığında yıllık izinlerini eksiksiz kullanıp kullanmadığı net şekilde tespit edilememiştir. Yıllık izin formundaki ifadeler nedeniyle konunun açıklığa kavuşturulması için davalı işverenden davacının tüm yıllık ücretli izin kullanma kayıtlarının istenmesi, kayıt sunulmaması halinde şimdiki gibi, kayıt sunulması halinde ise kayıtlara göre yeniden değerlendirme yapılması gerekmektedir. Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.