MAHKEMESİ : ANTALYA 4. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 14/05/2012NUMARASI : 2009/986-2012/388DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin 20.10.2009 tarihinde vizite kağıdı alarak hastaneye gittiğini, 7 günlük çalışamaz raporu aldığını, işyerine durumu bildirdiğini, ayrıca raporu faksla da gönderdiğini, rapor bitimi işe gittiğinde işyerine alınmadığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, 13 günlük izninin kullandırıldığını, kalan bir günlük yıllık izin bedelinin de banka kanalı ile ödendiğini, yaptığı fazla çalışmaların 270 saati aşmadığını, bu nedenle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti istemleri hüküm altına alınmıştır.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasında işçinin kullandırılmayan izin süresi bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir. Yıllık izin hakkı Anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Bu nedenle, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında izin hakkının bulunduğunun tespitini istemesinde hukuki menfaati vardır. Somut olayda, dosyada mevcut izin formuna göre 02.08.2009-17.08.2009 tarihleri arasında izin kullanmak üzere işçinin formu imzaladığı anlaşılmakla, bu formun davacı tarafa ya da vekiline gösterilerek diyecekleri sorulmaksızın ve anılan izin formuna neden itibar edilmediği gerekçelendirilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi hatalıdır.3- Taraflar arasında, fazla çalışma ücreti de ihtilaflıdır.İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Somut olayda, hizmet akdine göre, işçinin aylık ücretine, İş Kanunu'nun sınırlandırdığı kadar yapılacak fazla çalışma ücretinin de dahil olduğu ve bilirkişi raporuna göre yıllık fazla çalışmanın 255 saat olarak hesaplandığı anlaşılmakla, bu durumda, davacı işçi tarafından yapılan fazla çalışmanın yıllık 270 saatin altında kalması sebebiyle fazla çalışma ücreti isteminin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.