Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26279 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22757 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDairemizin 26.01.2015 gün ve 2015/ 1231 Esas, 2015/2171 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece, emsal dosyalarda haftada 7 saat fazla çalışma hesabını içeren kararların onandığı ve emsal kararlara göre haftada 7 saat üzerinden hüküm kurulmuş olmakla, haftada 9 saat fazla çalışma hesabını öngören bozma kararına uyulmadığı gerekçesi ile direnme kararı verilmiştir. Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Y A R G I T A Y K A R A R I Dairemizin “Somut olayda, davacı işçinin çalışma düzeninin 24 saat çalışma 48 saat dinlenme şeklinde olduğu, lehine her ay 21 saat fazla mesai karşılığı alacak tahakkuk ettirildiği konularında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davalı işveren,savunmasında belirttiği ara dinlenmelerin davacıya kullandırıldığını da usulünce ispat edememiştir. Bahsedilen çalışma düzenine göre davacının aylık fazla mesaisi toplamda 30 saat olmaktadır. 21 saat fazla mesainin ödendiği kabul edildiğinden bakiye 9 saat fazla mesai karşılığı alacağın hüküm altına alınması gerekirken emsal kararlar olduğu gerekçesi ile davacı lehine 7 saat fazla mesai karşılığı fazla mesai alacağına hükmedilmesi hatalıdır ” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygundur. Direnme kararına konu edilen ve emsal olduğu bildirilen onama ilamlarının salt davalı temyizi üzerine verildiği ve davacının dava dilekçesinde emsal olarak numaralarını belirttiği dosyalardaki hesap raporu ile bağlı olmadığı, dilekçede açıkça ücret içinde ödenen aylık 21 saati aşan fazla çalışmaların talep edildiği, somut olayda da aylık fazla çalışmaların 30 saat olarak hesaplandığı ve 21 saat mahsup edildiğinde aylık bakiye 9 saat fazla çalışma hesabının gerektiğinin anlaşılmasına göre direnmenin yerinde olmadığı görüldüğünden, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 17/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.