MAHKEMESİ : ANKARA 18. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 26/06/2012NUMARASI : 2007/130-2012/475DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı işçi, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ücretleri ve maaş alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı işveren, davacı ile aralarında hizmet ilişkisi olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Karar davalı vekili tarafından temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının kısmi süreli çalıştığı hususunda ihtilaf bulunmamaktadır. Kısmi süreli sözleşmeyle çalışan işçinin hafta tatili alacağı ile ilgili olarak ilke kararımızda;“1475 sayılı Yasanın 41 inci maddesinde, hafta tatiline hak kazanabilmek için önceki altı günde günlük iş sürelerine göre çalışmış olmak şartı bulunmaktaydı. 4857 sayılı Kanunda ise, haftalık iş süreleri çalışılan günlere farklı şekilde dağıtılabileceğinden, hafta tatili tanımı değişmiş, işçinin 63 üncü maddeye göre belirlenen iş günlerinde çalışılmış olması kaydıyla, yedi günlük zaman dilimi içinde kesintisiz yirmidört saat dinlenme hakkı öngörülmüştür. 63. maddede, genel bakımdan iş süresinin haftalık en çok kırkbeş saat olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle 4857 sayılı Yasanın uygulandığı dönemde, haftalık çalışma süresi kırkbeş saati bulamayacağından, kısmî süreli iş ilişkisinde işçinin hafta tatiline hak kazanması mümkün olmaz(Yargıtay 9.HD. 8.12.2009 gün, 2009/ 44744 E, 2009/ 33940 K).” belirtilmiştir.Somut olayda, kesinleşen hizmet tespiti davasındaki bilirkişi raporuna göre davacının günlük çalışma saatleri toplamının ayda 4 günlük çalışma süresine denk geldiği tespit edilmiştir. Yukarıdaki ilke kararımıza göre ayda 4 gün çalışma usulü ile istihdam edilen davacının hafta tatili alacağına hak kazanması mümkün değildir. Bu nedenle davacının hafta tatili alacağı talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup hükmün bozulması gerekmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.