Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2577 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 30101 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ücret, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; müvekkilinin 01/04/2011 tarihinde davalı işyerinde eğitmen - danışman olarak çalışmaya başladığını, çalışmaya devam ederken Ağustos 2011 tarihinden itibaren full time çalışmaya başladığını, işe girdiği tarihten itibaren fazla mesai yaptığını, sabah 08.00 akşam 20.00 arası çalıştığını ancak bu çalışmalarının karşılıklarının ve ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, maaş ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; davacının müvekkiline ait iş yerinde eğitmen olarak çalıştığını, davacının 19/10/2011 tarihinde müvekkili şirket nezdinde yarı zamanlı olarak çalışmaya başladığını, en son maaşının aylık brüt 950,00 TL olduğunu, müvekkil şirketin 2012 yılları başlarında maddi sıkıntıya düştüğünü, çalışanların maaşlarının tamamını ödeyemediğini, bunun yerine maaşlarının bir kısmının ödendiğini, işçilerin de bu ödemeleri kabul ettiklerini, davacının yıllık izin ücretlerinin ve asgari geçim indirimi alacaklarının tamamının ödendiğini, şirkette fazla çalışma olmadığını, davacının fazla çalışmaya ilişkin taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulü ile fazla mesai, maaş ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının hizmet süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Mahkemece davacının işe giriş tarihi savunma gibi 19/10/2011 olarak belirlenmiş ve hizmet süresi 1 yılı doldurmadığı gerekçesiyle davacının kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti talebinin reddine karar verilmiş ise de, davacı tanık anlatımlarından ve davalı tarafından sunulan serbest meslek makbuzlarından davacının davalı işyerinde iddiası gibi 01/04/2011 tarihinde çalışmaya başladığı anlaşılmaktadır. Davacının ödenmeyen ücret ve fazla mesai alacaklarının bulunduğu, bu nedenle iş akdinin davacı işçi tarafından haklı nedenle feshedildiği anlaşıldığından, buna göre hizmet süresi 1 yılın üzerinde olan davacının kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti isteminin kabulüne karar verilmesi ve kabul edilen işçilik alacaklarının da bu hizmet süresi üzerinden belirlenmesi gerekirken eksik belirlenen hizmet süresine göre hüküm kurulması hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 15/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.