MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, eğitim gideri alacağı ve cezai şart alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalının kendi isteği ile sözleşmesini feshederek bankadaki görevinden ayrıldığını, davalının banka ile imzaladığı, sözleşme uyarınca 3 yılık mecburi hizmet süresi dolmadan hizmet akdinin geçerli bir sebep olmaksızın feshedilmesi halinde, bankanın davalıya verdiği eğitim ve diğer harcamaların karşılığı olarak, 2.121,14 TL ile karşılıklı olarak belirlenen 10.000,00-TL tutarındaki cezai şartı ödeme borcu altına girdiğini ileri sürerek eğitim gideri ve cezai şart alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, ... cevabında eğitim gideri olarak bildirilen tutarın nasıl hesaplandığının anlaşılamadığını, yükümlülüklerini eksik ifa ettiği düşünülse de talep edilen eğitim giderinin fahiş olduğunu, iş sözleşmesine konulan cezai şartın, davacı lehine, tek taraflı ve davalı aleyhine olduğu, bu nedenle geçerli olmadığını, ayrıca çalışılan dönemde hak edilen 468,93 TL ye bankanın el koyduğunu, bunun da mahsubunun gerektiğini, savunarak, davanın reddini istemiştir. Davalılar ... ve ... cevaplarında davacı ...'ın yükümlülüklerini eksiksiz yerine getirdiğini savunarak davanın reddini istemişlerdir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davacı ve davalı ... vekilleri temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ile davalı ...'nun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine, 2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, sözleşmede kararlaştırılan cezai şartın geçerli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.Somut olayda, davalının davacı bankada çalıştığı, sözleşme ile 3 yıllık mecburi hizmet süresi kararlaştırıldığı halde süre bitmeden önce istifa ederek ayrıldığı anlaşılmaktadır. Taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin 3. maddesinde " ..banka tarafından Disiplin Mevzuatının ilgili hükümleri ile sair haklı ve geçerli nedenler haricinde, 3 yıllık mecburi hizmet süresi içerisinde iş bu sözleşme feshedilemez. Sözleşmenin sayılan haller dışında feshedilmesi halinde, Banka personele 10.000,00-TL tutarında cezai şart öder, personel tarafından, haklı nedenler haricinde 3 yıllık mecburi hizmet süresi içerisinde, iş bu sözleşme feshedilemez.Sözleşmenin haklı nedenler dışında feshedilmesi halinde, personel tarafından Bankaya 10.000, TL tutarında cezai şart ödenir". Düzenlemesi mevcuttur. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan olgular göz önünde tutulduğunda, sözleşmede davacı lehine iş sözleşmesini geçerli nedenle feshetme hakkı tanınmış, davalının ise sadece haklı nedenle iş akdini feshetmesi durumunda cezai şart ödemekten kurtulacağı belirtilmiş olup cezai şartın karşılıklı olmadığı anlaşıldığından tek taraflı cezai şart geçersizdir. Cezai şart yönünden davanın reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi isabetsizdir. 3- Davalı 3 yıllık süre dolmadan haklı bir neden olmaksızın işyerinden ayrılmıştır. Bu sebeple çalıştığı süre ile orantılı olarak eğitim giderlerinden sorumludur. İşçiye işverence verilen eğitim,işçinin işyerinde mal ve hizmet üretimine katkı sağlanması sebebiyle işveren yararına olmakla birlikte, verilen eğitim sayesinde işçi daha nitelikli hale gelmekte ve ileride daha kolay iş bulabilmektedir. Bu nedenle işçiye masrafları işverence karşılanmak üzere verilen eğitim karşılığında, işçinin belli bir süre çalışmasının kararlaştırılması mümkündür. İşçinin de verilen eğitim karşılığında işverene belli bir süre iş görmesi işverene olan sadakat borcu kapsamında değerlendirilmelidir. Bununla birlikte verilen eğitimin karşılığında yükümlenilen çalışma süresinin de eğitimin türü ve masrafları ile uyumlu olması gerekir. Buna karşın, işçiye 4857 Sayılı İş Kanunun 78.ve devamı maddeleri hükümlerine göre iş sağlığı ve güvenliği önlemleri kapsamında verilmesi gereken eğitimlere ait giderlerin işçiden talebi mümkün görülmemelidir. İşçiye verilen eğitimin karşılığında işverence yapılan masraflar salt işçi bazında yazılı delille ispatlanmalıdır. İşverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenir. İşçiye verilen eğitim ile ilgili olduğu belirlenmeyen giderlerden işçinin sorumlu olduğu düşünülemez. Yine işçi tarafından karşılanmış olan eğitim giderleri bu kapsamında dışında kalır. Yukarıdaki açıklamalar ışığında; davalının eğitim süresince aynı zamanda çalıştığı dikkate alınarak mecburi hizmet süresi çalıştığı süreye oranlanmak sureti ile hesap yapılmalıdır. Ayrıca işverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenmesi gerekir. Mahkemece Eğitim giderlerine ait belgeler getirilerek hesap yapılması gerekirken, sadece kurumun bildirdiği miktarın kıstelyevm hesaplanması ve yazılı şekilde eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.