Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2501 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 30058 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde oto taşıma şoförü olarak çalışırken baskı ve ağır çalışma koşulları nedeniyle işi bırakmak zorunda kaldığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, dava konusu alacakların bir kısmının 17.01.2012 tarihinde ödendiğini, davacının kendilerini ibra ettiğini, günde 9 saatten fazla araç kullanmaması yolunda talimatları nedeni ile fazla çalışması olmadığı gibi genel tatillerde de çalışma yapmadığını, savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiği buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazandığı, sunulan ibranamenin makbuz niteliğinde olduğu davacının bakiye kıdem tazminatı ile ihbar tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddiasının doğru olmadığını savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda sunulan takometre kayıtlarından fazla çalışma ile ilgili net tespit yapılamadığı, tanık beyanları, takometre kayıtları ve işin niteliğine göre haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilip buna göre hesaplama yapılmıştır. Söz konusu alacağın varlığını ispatlama yükü davacı da olup davacı delil olarak tanık beyanları ile takometre kayıtlarına dayanmıştır. Bilirkişi raporunda açıklandığı üzere takometre kayıtlarından söz konusu alacakla ilgili net bir belirleme yapılamamaktadır. Davacı tanığının ise davacının kardeşi olduğu ve işverene karşı açtığı davasının olduğu belirtilmiştir. Bu durumda davacı tanığının beyanına itibar edilmesi de doğru olmayacağından ispatlanamayan talebin reddi yerine yazılı şekilde kabulü hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.