Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23521 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17595 - Esas Yıl 2014





DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, resmi ve bayram tatil ücreti, fazla mesai, yıllık ücretli izin ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IA) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin 2012 yılı Kurban bayramı arife günü işten çıkartıldığını, toplam 4 yıl 4 ay 16 gündür aynı işyerinde çalıştığını, işyerinin vergi kaydının M.. T.. K.. adına olup, davalıların tamamının müştereken işveren olduğunu, müvekkilinin son 4 aylık maaşının ödenmediğini, alacaklarını talep eden müvekkilinin iş akdinin sona erdirildiğini, 8 aylık yoğun sezonda fazla mesai yaptığını, çalıştığı süre boyunca izin haklarının kullandırılmadığını, resmi tatil ve bayramlarda yapılan çalışmaların ücretlerinin ödenmediğini, mahkemece iş akdini müvekkili tarafından feshedildiği kanaati oluştuğu taktirde müvekkilinin haklı sebeple işi bıraktığına karar verilerek ihbar tazminatı haricindeki alacaklarının hüküm altına alınması gerektiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret alacağı, resmi tatil ve bayram tatili, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalılar A.. U.., A.. N.. K.. ve M.. T.. K.. vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, öncelikle husumet itirazında bulunduklarını, müvekkili M.. K.. adına faaliyet göstermekte olan spor malzemeleri perakende ticareti yapılan bir işyeri olduğunu, davacının deri sektöründe imalat yaptığını belirttiğini, bu karşılık müvekkili M.. T.. K..'nun imalat yapan bir işyerinin bulunmadığını, müvekkilinin davacıyı tanımadığını, davacının iddia ettiği dönemlerde başka bir işyerinde sigortalı işçi olarak çalıştığını, müvekkili A. N. K.'nun müvekkili A. N. K.u'nun babası olduğunu, A.. U..'ın ise A. N. K.'nun çalışanı olduğunu, müvekkillerinin davacıyı tanımadıklarını belirterek davanın reddini istemiştir.Davalı N.. K.., davayı kabul etmediğini, davacının çalıştığını iddia ettiği adreste hiç bir zaman işyerinin olmadığını, belirtilen adreste davalı .... T.. K.. işyerinin olduğunu belirterek öncelikle husumet itirazında bulunduğunu, davalı işyeri ile ilgili herhangi bir ticari faaliyetinin olmadığını, davayla alakasının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:İlk derece Mahkemesince, dava, hizmet tespiti davası olarak nitelendirilmiş ve davacının, davalılar yanında çalışmasını ispatlayamadığı, davacının iddiasını destekler soyut tanık beyanları dışında başka bir delil sunulamadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davacı temyiz etmiştir.E) Gerekçe:Davacı, 2012 yılı Kurban bayramı arefe gününe kadar 4 yıl 4 ay 16 gün çalıştığını iddia ederek işçilik alacaklarını (Kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret alacağı, resmi tatil ve bayram tatili, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarını) istemiştir. İşçilik alacaklarının istenmesi için hizmet süresi ile çalışmanın SGK'ya kayıtlı olması zorunlu değildir. Çalışma olgusu tanık dahil her türlü delille ispatlanabilir. Tarafların sundukları deliller değerlendirmeye tabi tutularak gerekirse uzman bir bilirkişiden rapor alınıp, çalışma iddiasının ve buna bağlı olarak işçilik alacaklarının varlığının değerlendirilmesi gerekirken, davanın hatalı biçimde hizmet tespiti davası olarak nitelendirilmek suretiyle sonuca gidilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.