MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile harcırah alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.01.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendi. Duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinde bulunmuş, mahkemece işçinin haklı nedenle iş sözleşmesini sonlandırdığı gerek??esiyle ihbar tazminatı isteği reddedilmiş, kıdem tazminatı hüküm altına alınmıştır. Davacı işçinin diğer bazı arkadaşlarıyla birlikte işverene gönderdiği 10.08.2006 tarihli ihtarnamede, 31.12.2005 tarihinde harcırah sisteminin işçi aleyhine değiştirildiği, aylık harcırah gelirlerinde ortalama 250,00 TL düşüş olduğu, uygulama sebebiyle ödenmeyen harcırah alacaklarının olduğu, fazla çalışma hafta tatili ile bayram ve genel tatil ücretlerinin de ödenmediği belirtilerek, ödemelerin yapılması aksi halde yasal yollara başvuracağı bildirilmiştir. Mahkemece davacının harcırah farkı, fazla çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatil alacaklarının bulunmadığı belirlenmiş, istekler bu yönlerden reddedilmiş, ancak harcırah ödeme sisteminde işçi aleyhine değişiklik olduğu gerekçesiyle işçinin feshi haklı kabul edilerek kıdem tazminatı talebi kabul edilmiştir. Davacı işçi harcırah ödemesiyle ilgili olarak iş şartlarında esaslı değişiklik yapıldığını kanıtlayabilmiş değildir. Davacı işçiye iddia edilen değişiklik öncesi ve sonrası yapılan harcırah ödemeleri karşılaştırıldığında harcırah gelirlerinde azalma olmadığı görülmektedir. Davacının harcırah farkı talebi de reddedilmiştir. Mahkemece bu tespite rağmen uzun süre işyerinde çalışan bir işçinin kendiliğinden ayrılmayacağı gerekçesiyle işçinin haklı feshi olduğu sonucuna varılmıştır. Varsayıma dayalı olarak sonuca gidilmesi doğru değildir. Davacının kıdem tazminatı isteğinin de reddi gerekirken yazılı şekilde talebin kabulüne karar verilmesi hatalıdır. 3- Davacı işçi yıllık izin ücreti isteklerinde bulunmuş, davalı işveren imzalı izin belgelerine dayalı olarak isteğin reddini savunmuştur. Mahkemece isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllık izin belgelerinin bazılarında davac?? işçinin imzası olsa da izin kullanma talebini içeren bir belge olduğu, sözü edilen iznin kullanıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle hesaplamaya gidilmiştir. Davacının imzasını taşıyan izin belgelerinde izin kullanma dönemi ve süresi belirtilmiş, bölüm müdürü tarafından onaylanmıştır. Sözü edilen yıllık izin belgeleri ispat açısından yeterlidir. İzin talep yazısında izin kullanma dönemi ve süresinin açıklanması ve belgenin işveren yetkilisi tarafından onaylanması halinde belirtilen dönem için yıllık izinin kullandırıldığı kabul edilmelidir. Mahkemece bu esaslar dahilinde gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınarak işçinin imzasını içeren yıllık izin belgelerinin tamamı dikkate alınarak bakiye yıllık izin hakkının olup olmadığı belirlenmeli, sonucuna göre yıllık izin ücreti yönünden bir karar verilmelidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, Davalı yararına takdir edilen 990.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.