Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23257 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 18599 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, bayram çalışma ücreti, fazla mesai ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalılardan ......... Belediye Başkanlığı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili tarafından verilen 10.12.2014 havale tarihli dilekçede, ilk derece mahkemesi kararının tavzihi talep olunmuş, mahkemece dilekçe üzerine yazılan yazı ile talep reddedilmiştir. Tavzih isteğinin reddine daire karar davacı vekili tarafından yasal süresi içinde temyiz edilmiştir. Davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi olup, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. Maddesi gereği her iki işveren işçilik alacaklarından birlikte sorumludurlar. Dairemiz kararlarına göre “birlikte sorumluluk” ifadesinden müştereken müteselsilen sorumluluk anlaşılmalıdır. O halde alacaklı işçinin davalı işverenlerin herhangi birinden alacağın tamamını talep etmesi mümkündür. Somut olayda mahkemece davalıların birlikte sorumlu olduğuna dair karar verilmiş ve davalılardan asıl işveren hüküm altına alınan alacakların ½ kısmını ödemiştir. Bu itibarla davacının tavzih isteği yerindedir. Bu nedenle Mahkemece tavzih isteğinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.