Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23049 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11340 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, 08/02/2007 tarihinde çalışmaya başladığını, davalı hastanenin 3 ve 5'er aylık periyotlarda bu bölüm için ihaleler açtığını ve sürekli olarak bu hastanenin işletme hakkını başka firmalara devrettiğini, fakat kendilerine de her haklarının saklı kaldığını ve bu haklardan mahrum edilmeyeceklerinin beyan edildiğini, en son devir haklarını Haktok isimli davalı firmanın devraldığını, çalışma sürelerinde süregelen maaşlarının 1.775,00 TL olduğu halde bu firmanın maaşlarını 750,00 TL'ye düşürmek istediğini, bu durumun kendisine diretilerek kabul ettirilmeye çalışıldığını ve "maaşı beğenmezsen kapı orada gidebilirsin" tabirinin kullanıldığını, maaşının neredeyse 3/1'ine çalışmaya zorladığını ve sonunda da işten ayrılmasına neden olunduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı ..... vekili, davacının davalı firmada yapmış olduğu işin ise veri giriş kontrol işletmenliği olduğunu, davacının iş akdinin, mazeretsiz olarak işe devamsızlık yapması sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı İdare vekili, davanın, tüzel kişiliği, aktif ve pasif ehliyeti bulunmayan ...ne karşı açıldığından davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalılar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:Yerel Mahkemenin gerekçeli kararının davalı Bakanlık vekili Av. ...'a tebliğe çıkartıldığı, Av....'ın ilk cevap dilekçesini veren Avukat olup, önce .... İl Sağlık Müdürlüğü bünyesinde iken sonra Ankara'ya gittiği, davanın daha sonra .... İl Sağlık Müdürlüğü'nün diğer Avukatı olan Av.... tarafından takip edildiği, kısa kararın davalı Bakanlık vekillerinin yokluğunda verildiği, gerekçeli kararın ise, İstanbul'da bulunan davalı İdare vekili Av....'a değil de önceki Avukat Av....'ın Ankara'daki adresine tebliğ edildiği, oysa davanın İstanbul'da görülmekle davayı İstanbul'da takip eden Av. ...'a kararın tebliği gerekirken yargılama aşamasında Ankara'ya giden diğer Avukata (Av....'a) tebliğe çıkartılması hatalı olup, öğrenme tarihinin anılan kararın İstanbul'daki Avukata ulaştırılma tarihi olan 29.01.2014 olarak dikkate alınması gerekmekte olup, bu durumda da davalı İdarenin (Her ne kadar karar başlığında hastanenin adı yazılı ise de dava Sağlık Bakanlığı ....... İl Sağlık Müdürlüğü Avukatlarınca takip edilmekle davalı Bakanlık'ın) temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla, temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ilk derece Mahkemesinin ek kararının yerinde olmadığından ortadan kaldırılarak dosyanın esastan incelenmesi neticesinde,1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Dava dilekçesinde kıdem tazminatı için faiz istenildiği halde ıslah dilekçesinde istenilmemiş olup, bu durumda, hüküm altına alınan kıdem tazminatının dava dilekçesindeki miktarı için fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesi doğru ise de, ıslah ile artırılan miktar için faiz yürütülmesi hatalıdır.3- Davacının vekili olmadığı halde davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi de ayrı bir bozma nedeni yapılmıştır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.