Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 22960 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21848 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : MARMARİS 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİTARİHİ : 31/01/2012NUMARASI : 2010/535-2012/58DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, bayram tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş akdini davalı işverenin haksız feshettiğini, fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma , bayram tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının kendi isteği ile ayrıldığını, iş akdini davacının sona erdirdiğini, fazla çalışma yapmadığını, ulusal bayram izinlerini kısmen kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davanın kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık,yurt içi tır şöförü olarak çalışan davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayramlarda çalışıp çalışmadığı noktalarında toplanmaktadır.Yurt içi tır şoförleri bakımından fazla çalışmalar her türlü delille ispatlanabilir ise de takometre kayıtları bulunması halinde inceleme bu kayıtlar üzerinden yapılmalıdır (Yargıtay 9.H.D. 30.01.2013 gün, 2010/ 39450 E, 2013/ 3675 K.). Yurt içinde çalışan tır şoförünün hafta tatili ile bayram ve genel tatillerde çalıştığını her türlü yazılı delil veya tanıklarla kanıtlaması mümkündür. Ancak ulusal trafik kurallarına göre günde belli bir saat araç kullanma zorunluluğu sebebiyle fazla çalışma yapıldığının inandırıcı delillerle ispatı gerekir (Yargıtay 22.H.D. 24.06.2013 gün, 2012/ 25400 E, 2013/ 15235 K.). Takometre kayıtlarının sunulması halinde konunun uzmanı bilirkişi marifetiyle inceleme yapılarak kayıtlara üstünlük tanınmalıdır (Yargıtay 9.H.D. 13.06.2013 gün, 2011/ 17536 E, 2013/ 18349 K. ; Yargıtay 22. H.D. 21.05.2013 gün, 2013/ 10623 E, 2013/ 11943 K.). Somut olayda, hükme esas alınan bilirişi raporunda; takometre kayıtlarını inceleyen trafik bilirkişi tarafından düzenlenen rapor ve tanık beyanları da dikkate alarak, şöförlük işinin fazla çalışma yapılmasını gerektirdiği kanaatiyle davacının günlük mesaisinin, 15 saat olduğu kabul edilerek haftada 36 saat fazla çalışma yaptığı, dini bayramlarda 2 gün hariç, genel tatillerin tamamında çalıştığı, kabul edilerek fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti hesaplanmıştır. Takoğraf kayıtları 9.6.2007- 29.6.2010 tarihleri aralığında incelenmiş ve sadece işe başlama ve işi bırakma saati olarak günde 12 saatten fazla olan günler gösterilmiştir. Takoğraf kayıtları ve tanık beyanları değerlendirildiğinde davacının her gün ( günlük) bilirkişi tarafından kabul edilen, günlük 15 saatlik çalışma yapıldığı sonucuna varılamamaktadır. Zira kayıtlar sadece günlük çalışma süresinin 12 saati aştığı günler itibariyle gösterilmiştir. On iki saatin altındaki çalışma süreleri ve günleri tespit edilmemiştir.Tanık beyanlarıda günlük çalışma süresinin tespitine elverişli değildir. Bu sebeple öncelikle tüm çalışma dönemine ilişkin takoğraf kayıtları getirtilmeli, bilirkişi tarafından günlük ( her gün için ) çalışma süresi belirlenmeli, teknik bilirkişiden bu yönde rapor alındıktan sonra hukukçu bilirkişiden alınacak rapor ile takoğraf kayıtları dosyadaki tüm delillerle birlikte bir değerlendirmeye tabi tutularak varsa fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücretleri hesaplanmalıdır. Yazılı şekilde eksik ve yanılgılı değerlendirme ile sonuca gidilmesi hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.