Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22887 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18577 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ADANA 3. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 10/04/2012NUMARASI : 2011/254-2012/383DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait benzin istasyonunda pompacı olarak çalıştığını belirterek fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış, hafta tatili ücreti istemi reddedilmiş, genel tatil ücreti ise dava açıldıktan sonra ödendiğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasında, davacı işçinin yaptığı fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olup-olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dâhil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Somut olayda, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 7.2.3 maddesine göre fazla çalışmaya ilişkin ücretin aylık ücrete dâhil olduğu kararlaştırılmış olup bu halde, davacının fazla çalışmasının yıllık 270 saatlik kısmının ücretin içinde olduğu kabul edilerek bunun hesap dışı tutulması gerekirken, hatalı hesaba binaen hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.