MAHKEMESİ : MANAVGAT İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 22/03/2012NUMARASI : 2011/101-2012/137DAVA :Davacı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, yıllık ücretli izin, fazla mesai ve tatil çalışmaları karşılığı ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2. Somut uyuşmazlıkta davacının iş sözleşmesinin ücretsiz izinde iken feshinin haklı olup olmadığı, davalı işyerinde mevsimlik işte çalışıp çalışmadığı uyuşmazlık konusudur. Mahkemece davacının davalı işyerinde ilk dönem mevsimlik işte çalıştığı ve sonraki dönem ise iş sözleşmesinin ücretsiz izinle askıya alındığı, ücretsiz izin almadan davacının dava açtığı, davacının iş sözleşmesini feshettiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddine karar verilmiştir. Dosya içeriğine göre aralıklı iki dönem olarak davalı işyerinde paketçi olarak çalışan davacının iş sözleşmesi 15.03.2011 tarihinde 10.04. 2011 tarihinde tekrar işe başlama için ücretsiz izne gönderilerek askıya alınmıştır. Davacı bu süre içinde dava açarak kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik alacaklarını talep etmiştir. Davacının ödenmeyen işçilik alacakları da bulunmaktadır. Davacının iş sözleşmesinin ücretsiz izne gönderilerek askıya alınması nedeni ile iş şartlarının değiştiğinin kabul edilmesi ve askıda iken dava açmasının 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24/II.f maddesi uyarınca haklı fesih olarak nitelendirilmesi gerekir. İş Sözleşmesini haklı nedenle fesheden davacı da kıdem tazminatına hak kazanacaktır. Davacının bilirkişi raporunda hesaplanan kıdem tazminatının değerlendirilerek tahsiline karar verilmesi gerekir. 3. Mevsimlik işler, “iş yerindeki çalışmaların yıllık belirli bir dönemde yoğunlaştığı, diğer zamanlarda ise azaldığı veya tamamen durduğu, fakat bu durumun düzenli olarak tekrarlandığı işlerdir”. Davalı hakkında Dairemizce incelenen dosyalarda (2012/28036, 2012/28037 Esaslar) işverenin faaliyet alanının yılın her ayında devam ettiği, faaliyet alanının mevsimlik olmadığı, işin yoğunluğuna göre işçi sayısının azaldığı ve arttığı, işyerinde aralıklı çalışmanın yapıldığı anlaşılmaktadır. Davacı mevsimlik işte çalışmamaktadır. Mahkemece davacının ilk dönem mevsimlik işte çalıştığı gerekçesi ile yıllık ücretli izin alacağının reddi hatalıdır. Davacının tüm süre üzerinden hak kazandığı yıllık ücretli izin belirlenmeli, kullandığı izinler mahsup edilmeli ve varsa kalan izinleri için fesih tarihindeki çıplak ücret üzerinden alacağı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.