MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; müvekkilinin 17/10/2006 - 13/03/2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, çalışmaya başladığı tarihten itibaren düzenli olarak günlük üç saat fazla mesai yaptığını,... 31. Noterliği'nin 06/03/2013 tarih, 10768 yevmiye nolu ihtarname ile fazla mesai alacaklarının talep edilmesine rağmen bu haklarının kendisine ödenmediğini, işyeri giriş - çıkış kayıtları ve tanık anlatımları ile davacının fazla çalışma yaptığının ispat edileceğini iddia ederek, ödenmeyen fazla çalışma ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; öncelikle dava dilekçesinin HMK nın 107, 109, 121, 119/2 maddelerine aykırı olduğunu, davacının herhangi bir fazla mesai alacağının olmadığını, bir an için davacının fazla çalışma yaptığının kabul edilmesi halinde hizmet sözleşmesindeki düzenleme gereği davacının aldığı ücrete fazla çalışma ücretlerinin dahil olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.D) Temyiz:Kararı, taraflar temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece istemin 15/08/2014 tarihli bilirkişi raporuna göre kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, dosyada aldırılan iki bilirkişi raporu birbirinden çok farklı sonuçlar içermektedir. İlk bilirkişi raporunda işverence sunulan giriş - çıkış kayıtları irdelenerek kayıtlarda hatalar saptandığı belirtilmiş ve bu saptanan hatalı günlere yönelik olarak davacının günlük 9 saat çalışma yapmış olabileceği varsayımı ile hareket edilerek ve kayıt sunulmayan döneme yönelik olarak da hesap yapılmayarak davacının fazla mesaisi bulunmadığı tespit edilmiş, mahkemece hükme esas alınan 15/08/2014 tarihli raporda ise giriş - çıkış kayıtları esas alınarak hazırlandığı belirtilen tabloda 04/08/2008 tarihinden öncesine yönelik bir belirleme ve tespit yer almadığı halde 01/07/2008 tarihinden itibaren fazla mesai ücreti hesabı yapılmıştır. Taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı kabul edilerek yılda 270 saatlik kısmın fazla mesai hesabından dışlanması yerinde ise de, hükme esas alınan bilirkişi raporu hesap yönünden denetime elverişli değildir. Mahkemece dosya kapsamında aldırılan varsayıma dayalı olarak hazırlanmış ve denetime elverişli bulunmayan her iki bilirkişi raporu arasındaki çelişki giderilerek, öncelikle işverence tutulan giriş - çıkış kayıtlarının sağlıklı olup olmadığı, bu kayıtlara itibar edilip edilmeyeceği tespit edilip, giriş - çıkış kayıtlarının sağlıklı olduğu sonucuna varılır ise varsa giriş - çıkış kaydı bulunmayan dönem yönünden tanık beyanları değerlendirilmek suretiyle davacı işçinin günlük çalışma saatlerinin net olarak belirlenmesi, buna göre bilirkişiden denetime elverişli rapor alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken denetime elverişli bulunmayan hesaba göre hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 12/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.