Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21388 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8516 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, noksan kasa farkı olarak kesilen ücret alacağı ile jestiyon ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, fazla çalışma ücreti, noksan kasa farkı nedeniyle kesilen para ve jestiyon primi alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, güvenlik görevlisi olarak çalışan davacının, 15.07.2011 tarihli ibraname ile bankayı ibra ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, fazla çalışma ücreti, jestiyon primi ve kasa fark alacağının tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.D) Temyiz:Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Dosyada bulunan bilirkişi raporu incelendiğinde, davacı işçi için fazla çalışma ve fazla süreli çalışma ücreti alacaklarının ayrı ayrı hesaplandığı, mahkemece bu iki alacak kaleminin toplamı üzerinden takdiri indirim yapılarak hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.Davacı işçinin, dosyada bulunan İnsan Kaynakları Yönetmeliğinin 5.1 maddesine göre, güvenlik görevlisi olarak çalıştığı ve 45 saatlik çalışma süresine tabi olduğuna göre, davacının fazla sürelerle çalışma ücreti alacağı talep hakkı bulunmamaktadır. Fazla sürelerle çalışma ücreti kısmının reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.