MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 08.01.2001-03.09.2009 tarihleri arasında modelist olarak en son aylık 1.925,00 TL net ücret ile çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; davacının 2004 yılından beri kesintili çalıştığını, iş akdinin izin almaksızın ve haklı bir mazeret olmadan işe gelmediği için haklı nedenle feshedildiğini, bu nedenle ihbar ve kıdem tazminatı talep edemeyeceğini, 2007 yılında izinlerini kullandığ??nı, fazla mesai yapmadığını savunarak,davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının ve Bozma İlamı Özeti: Mahkemenin ilk kararı,Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 17/12/2013 tarih 2011/51335 Esas 2013/33684 Karar sayılı ilamı ile özetle " Somut olayda, davalı vekilinin cevap dilekçesini ıslah ederek yaptığı zamanaşımı itirazı ile ıslaha karşı yaptığı zamanaşımı savunmasının değerlendirilmemesi hatalı olduğu"gerekçesiyle bozulmuştur.Mahkemece özetle; davalının zamanaşımı defi talebi doğrultusunda bilirkişiden 02/07/2014 tarihli rapor alındığı,davacı 27/10/2009 tarihli dava dilekçesinde davalı işyerinde 08/01/2001 - 03/09/2009 tarihleri arasındaki çalışmasından kaynaklanan işçi ve işveren ilişkisinden kaynaklanan alacak davası açtığı,dava tarihi 27/10/2009 tarihi olduğu,hizmet akdinin ise 03/09/2009 tarihinde son bulduğu,kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretleri 10 yıllık zamanaşımına tabi olduğundan zamanaşımına uğramadığı,davacının fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarından 27/10/2004 tarihinden önceki ücretlerin ise zamanaşımı kapsamında kalmadığı,fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacağı yönünden alınan bilirkişi raporu hükme esas teşkil edecek nitelik ve yeterlilikte görülmekle, 02/07/2014 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen miktarlar yönünden fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacağı yönünden kabulüne, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı,yıllık izin ücreti alacağı zamanaşımına uğramadığından bu alacaklar yönünden mahkemenin önceki kararı doğrultusunda kabulüne, fazla mesai yönünden %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak kalan miktar üzerinden kabulüne,fazlaya ait taleplerle hafta tatili talebinin reddine karar verilmiştir.D)Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Mahkemece bozmadan önceki ilk kararda fazla mesai ücret alacağından%50 oranında taktiri indirim yapılması ve ilk kararı davalının temyiz etmesi sonucu davalı lehine usuli kazanılmış hak oluştuğu gözetilmeksizin bozmadan sonraki kararda %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılması usuli kazanılmış hak ilkesine aykırı olup, hatalıdır.Mahkemece davalı lehine usuli kazanılmış hak ilkesi dikkate alınarak fazla mesai alacağından %50 oranında taktiri indirim yapılmalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.