Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21008 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6008 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, aylık yol ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde inşaat usta başı/kalıpçı olarak çalışırken ücretlerinin gerektiği gibi ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yol ücreti, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının, şirketin ...'da bulunan ... Koleji inşaatında çalıştığını, ücretin aylık maaş şeklinde değil çalıştığı güne göre günlük yevmiye olarak ödendiğini, SGK primlerinin çalıştığı gün kadar olduğunu, davacının çalışma usulü çerçevesinde bayram, hafta tatili, resmi tatil tazminat taleplerinin haksız olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca yol ücreti alacağı dışında diğer taleplerinde de haklı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı davalı işyerinde 05/10/2009-14/08/2012 tarihleri arasında çalışırken fazla çalışma yaptığı gibi bir kısım genel tatil ve hafta tatillerinde de çalıştığını ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddialarının doğru olmadığını savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı, hafta tatili ile bir kısım genel tatillerde çalıştığı kabul edilip buna göre hesaplama yapılmıştır. Söz konusu alacakların varlığını ispatlama yükü davacıda olup davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır. Kural olarak tanıklar kendi çalıştıkları sürelerde işyerindeki çalışma düzenini bileceğinden işe giriş ve çıkış tarihleri dikkate alınarak çalıştıkları süre ile sınırlı olarak fazla mesai belirlenmelidir. Davacı tanıklarından biri davalı işyerinde 2010-2012 tarihleri arasında çalışma yaptığını dile getirirken diğer tanık ise 11-12 ay kadar çalıştığını açıklamıştır. Bu beyanlara göre tanıkların çalışma süreleri belirgin değildir. Mahkemece tanıkların davalı işyerindeki çalışma süreleri somut olarak saptandıktan sonra çalışma süreleri dikkate alınarak davacı talepleri değerlendirilmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.