Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21003 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8937 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, fark ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, davacının davalı Belediye'de çalışmakta iken 10.11.2010 tarihinde tüm özlük hakları ile birlikte İl Tarım Müdürlüğü'ne atandığını, halen ..... İlçe Tarım Müdürlüğü'nde çalıştığını, müvekkilinin davalı Belediye'de çalıştığı süre içinde günlük 75,03 TL. ücret üzerinden aylık alırken 15.04.2010 tarihinde yevmiyesinin 61,03 TL.'na indirildiğini ve davalı Belediye'nin bu yevmiye üzerinden ücret ödenmeye başlandığını, davacının bu haksız uygulamanın düzeltilmesi ve tam ücretinin ödenmesi için davalı Belediye'ye 17.03.2011 tarihli ihtarname ile başvurduğunu, davalı Belediye'nin 22.04.2011 tarihli cevabî yazısında Belediye ile yetkili sendika arasında yapılan en son toplu sözleşmenin 40. maddesi gereği eşit işe eşit ücret indiriminin yapıldığını bildirerek talebi kabul etmediğini, ama TİS'nin 40. maddesinde bu şekilde bir düzenleme olmadığını, davacının elinden kazanılmış hakkının alınamayacağını, İl Tarım Müdürüğü'nde de ücret düşüklüğünün aynen devam ettiğini, zira, bütün ücret ve zamların en son belirlenen 61,03 TL. günlük yevmiye üzerinden hesaplandığını ileri sürerek, davacının ücretinin düşürülmesinden doğan alacaklarının tespiti ile ücret farkı alacağını istemiştir.B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, davacının belediye bünyesinde şoför olarak çalışmakta iken 5747 sayılı Büyükşehir Belediyesi İçerisinde İlçe Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun hükümleri doğrultusunda 10.11.2010 tarihinde Belediye ile ilişiği kesilerek İlçe Tarım Müdürlüğü'nde göreve başladığını, davacının yevmiyesinin günlük 61,01 TL. olup, Tüm Belediye ve Genel Hizmet İşçileri Sendikası ile Belediye arasıda aktedilen 15/04/2008-14/04/2010 tarihleri arasında geçerli TİS'nin 45. maddesine göre her kıdem yılı için günlük yevmiyesine 0,07 Krş. kıdem zammı eklenerek günlük yevmiyesinin 75,03 TL. olarak hesaplandığını ve bu tutar üzerinden ödemelerin yapıldığını, ama aynı Sendika ile aktedilen 15/04/2010-14/04/2012 tarihleri arasında geçerli TİS'nin 40. maddesi gereğince işçi ücretleri arasındaki farklılığın giderilmesi için eşit işe eşit ücret ve sosyal adalet ilkesinden hareket ile günlük yevmiyesi 60-63 TL. arasında olan işçilerin yevmiyelerinin ilk yıl için dondurularak 2. yıl için 63 TL.'na yükseltilmesinin uygun görüldüğünü ve işçilerin kıdem zammı ile ilgili olarak da aynı maddenin son fıkrasında işçilerin “aylık ücretlerine işyerinde geçen her hizmet yılı için 0,07 Krş. kıdem zammı ilave edilecektir“ şeklinde düzenleme yapıldığını, davacının günlük yevmiyesi olan 61,03 TL.'dan ayrı olarak, kıdem zammının aylık ücretine yansıtıldığını, yani, 2010-2012 yılları arasında geçerli TİS hükümlerine göre davacının yevmiyesine eklenmesi gereken bir kıdem zammı bulunmadığını, dolayısıyla davacının yevmiyesinde bir eksilme bulunmadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C)Yerel Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının, davalı Belediye'de çalışırken önceleri günlük 75,03 TL. üzerinden maaş aldığı, 15.04.2013 tarihinden itibaren davalı Belediye tarafından Toplu İş Sözleşmesi'nin 40. maddesi gerekçe gösterilerek davacının yevmiyesinin günlük 61,03 TL.'na indirildiği, Toplu İş Sözleşmesi'nin 40. maddesi incelendiğinde o tarihte çalışanlara ödenen günlük yevmiyelerden indirim yapılacağı yönünde açık bir düzenleme olmadığı, sadece düşük olan yevmiyeler yönünde ayarlamalar yapıldığı, davalı işveren tarafından yapılan ücret indiriminin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22. maddesine de aykırılık teşkil ettiği, yapılan indirimin yasal bir dayanağının olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı Belediye vekili tarafından temyiz edilmiştir.E)Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Somut olayda, dosya kapsamına göre ücret düşüşünün ilk kez 2010 yılı Eylül ayı bordrosunda yapılmasına rağmen 2010 yılı Mayıs ayından itibaren ücret farkı hesaplanması hatalıdır.3-Davacının 10/11/2010 tarihinde İl Tarım Müdürlüğü'ne atandığı anlaşıldığından davalı Belediye aleyhine 2012 yılı Aralık ayına kadar ücret alacağı hesaplanması hatalıdır. Davacının ücretinin İl Tarım Müdürlüğü'ne atandıktan sonra eksik ödenen kısmı var ise bu miktarın İl Tarım Müdürlüğü'nden talep edilebileceği gözetilerek, davacının davalı Belediyeden varsa fark ücret alacağı İl Tarım Müdürlüğü'ne atandığı 10/11/2010 tarihine kadar hesaplanmalıdır.4-Ücret farkının hesaplanma şekline gelince;Dosyada 2008-2010 yılları arasında geçerli TİS bulunmamaktadır. Öncelikle bu TİS getirtilmelidir.Davacının, yevmiye düşüşünden önceki ücreti olan 75,03 TL. günlük yevmiyenin, sonraki dönemler ücretlerinin tespiti açısından tamamının taban ücret kabul edilip edilemeyeceği, 75,03 TL. günlük yevmiyeye nasıl ulaşıldığı tespit edilmelidir. Bu bakımdan 2008 yılından geriye doğru gereken tüm TİS'leri ve davacının bordroları getirtilmeli, hesap bilirkişisinden denetime elverişli ve detaylı rapor alınmalıdır.Bu araştırma ve incelemeler neticesinde, tüm dosya kapsamı ile birlikte davacının iddiaları ve davalının savunmaları yeniden değerlendirilerek fark ücret alacağı olup olmadığı ve varsa miktarı belirlenerek hüküm kurulmalıdır.F)SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/06/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.