Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 20709 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5604 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret, resmi ve dini bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde ustabaşı olarak 1996 yılından itibaren 17 yılı aşkın bir süredir çalıştığını, son aylık ücretinin net 1.300.-TL olduğunu, son zamanlarda maaşların gününde ve tam olarak ödenmediğini, halen davalı şirketten 2.000.-TL bakiye maaş alacağının bulunduğunu, davacının daha fazla ekonomik sıkıntıya düşmemek ve evini geçindirmek için işi bırakmak zorunda kaldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, resmi bayram ücreti, yıllık izin ücreti, dini bayram ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili özetle; davacının maaş ve ücretlerini muntazaman aldığını, son zamanlarda ekonomik sıkıntılar nedeniyle maaş ödemelerinde bir kaç günlük gecikme olduğunu, davacının asgari ücret aldığını, davacının 29-30 Nisan, 2 Mayıs günlerinde işe gelmediğini, maaş ödemelerinin yapıldığı gün işe gelmediğinden bir adet kısmi maaş alacağı bulunduğunu, 3 işgünü haklı bir sebebe dayanmadan işe gelmeyen davacının iş akdine işveren tarafından son verildiğini, işyerinde hafta içi hafta sonu fazla mesai yapılmadığını, Cumartesi öğlene kadar çalışıldığını, resmi tatil ve dini bayram günlerinde çalışılmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir2-Davacının ulusal bayram ve genel tatil ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı İş Kanununun 47 nci maddesinde, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. Somut uyuşmazlıkta; hükme esas alınan bilirkişi raporunda genel tatil ücreti alacağının fazla mesai ücreti gibi saatlik ücretin %150’si üzerinden hesaplandığı ve mahkemece bu rapora itibar edildiği anlaşılmıştır. Genel tatil günlerinde tatil yapılmayarak çalışıldığında, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği dikkate alınarak hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, hükmün bozulması gerekmiştir.F)Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.