MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, davacının vardiyasını teslim almak için her gün mesai başlamadan yarım saat önce işyerinde hazır olduğunu, bunun şart olduğunu, zira 24 saat kesintisiz hizmet verildiğini, gece vardiyasında da 7,5 aatten fazla çalıştığını, gece vardiyasında çalıştığı fazla mesainin haftada 12 saat olduğunu, vardiya çizelgelerine göre de ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, hem gece hem gündüz fazla mesai yaptığını, mesailerinin tatil günlerine de denk geldiğini ileri sürerek fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir. B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, taleplerin zamanaşımına uğradığını, iş aktine göre ücretin hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil , fazla mesai ücretini kapsadığını, davalıda yoğun mesai uygulaması bulunmadığını, uzun süre boyunca bu şekilde fazla mesai yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, içtihatların da bu yönde olduğunu, davacının iddialarının yersiz olduğunun delilllerle sabit olacağını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. C)Yerel Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, SGK kayıtlarına göre davacının 16/12/2002-21/05/2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, en son brüt ücretinin 3470 TL olduğu, 1 gün çalışıp 1 gün istirahat usulü ile çalıştığı anlaşılmakla hafta tatili alacağının hesaplanmadığı, zamanaşımı itirazı nedeniyle 21/06/2007 öncesi dönem çalışmaları bakımından ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığı, tüm dosya kapsamı ve tanık anlatımları ile gerekçeli ve hüküm kurmaya yeterli bulunarak itibar edilen ikinci bilirkişi raporuna göre; davacının 21/06/2007-08/11/2009 tarihleri arasında vardiya çizelgeleri ve tanık anlatımlarına göre, 09/11/2009-21/05/2012 tarihleri arasında ise işyeri giriş çıkış kayıtlarına göre davacının fazla çalışmalarının bulunduğu, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacakları bakımından 2007-2010 yıllarına ilişkin dönemler belirtilmekle, bu günlerde çalışmaların bulunduğu ve bu günlerdeki çalışmaların vardiya çizelgelerine göre gerçekleştirildiğinin anlaşıldığı, gerek fazla mesai ücretleri ve gerekse ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacakları bakımından bu günlerde gerçekleştirilen çalışmalara ilişkin ücretlerin ödendiği davalı tarafından davacı imzasını taşır herhangi bir belge veya eşdeğer ödeme makbuzu/dekont ile ispatlanamadığından, fazla çalışmaların ücrete dahil olduğuna dair sözleşme hükmü gereği 01/12/2009- 21/05/2012 tarihleri arası çalışma dönemi için yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresi aylık ücrete dahil sayılarak, davacının Oytek ile imzaladığı sözleşme ibraz edilmediğinden ve zamanaşımı itirazı nedeniyle 21/06/2007- 31/11/2009 dönemi için 270 saatlik fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu kabul edilmediği, tüm dosya kapsamı ve delillere göre ikinci bilirkişi raporundaki hesaplamalara itibar edildiği, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacakları yönünden %30 hakkaniyet indirimi yapıldığı gerekçesi ile fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tati ücreti taleplerinin kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. E)Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Somut uyuşmazlıkta, davacının davalı işyerinde 1 gün çalışma 1 gün dinlenme usulü ile çalıştığı, bu nedenle hafta tatili ücretine hak kazanmadığı açıktır. Mahkeme gerekçesinde de bu nedenle hafta tatili alacağının hesaplanmadığı belirtilmiştir. Bununla birlikte, Mahkeme kararının dayanağını oluşturan bilirkişi raporundaki açıklamalara göre genel tatil ücreti ile birlikte bir kısım hafta tatili ücreti de aynı başlık altında birlikte hesaplanmıştır. Davacının hangi ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı, hangi günlerin hafta tatili çalışması sayılarak hesaplamaya nasıl katıldığı denetime elverişli bir şekilde açıklanmadan, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti birlikte hesaplanmıştır. Yapılan hesaplama da denetlenememektedir. Mahkemece 8.000 TL. olarak birlikte talep edilen ancak hafta tatili ve genel tatil alacağı taleplerinin ayrıştırılmaması da hatalıdır. Mahkeme tarafından yapılacak iş, öncelikle hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil çalışma talebi 8000 TL.’nın ne kadarlık kısmının hafta tatili ve ne kadarlık kısmının ulusal bayram ve genel tatil ücreti olarak talep edildiğini davacı vekiline açıklattırmaktır.Ardından, ek bir rapor ile hesap dönemindeki ulusal bayram ve genel tatil çalışmaları denetime elverişli bir şekilde hesaplanmalıdır.Ek raporda, ulusal bayram ve genel tatil hesaplamasına hafta tatili hesaplaması dahil edilmemeli, hafta tatili alacağı hiç hesaplanmamalıdır.Bu şekilde denetime elverişli bir ek rapor alınarak ulusal bayram ve genel tatil ücreti hüküm altına alınırken, hafta tatili ücreti açık bir şekilde reddedilmelidir.Hüküm altına alınan ulusal bayram ve genel tatil ücreti içinde bir kısım hafta tatili ücretinin de hesaplandığının gözden kaçırılması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F)SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.