Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20513 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 21719 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı asıl işveren ... ye ait işyerinde diğer davalının alt işverenliğinde yemek dağıtım ve servisi işinde çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı ... vekili, davacının diğer davalı ...'nin personeli olduğunu, ilgili firmanın müvekkili davalıya yemek hizmeti sağladığını, dava açıldıktan sonra davacıya 2.300 TL ödeme yapıldığını, bir alacağı olmadığı gibi kendilerinin de sorumlu olmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı ... vekili ise, davacının tüm alacaklarını aldığını da belirterek işyerinden kendi isteğiyle ayrıldığını, istifa dilekçesi verdiğini, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı alacağının bulunmadığını, kendisine ödenmesi gereken tüm alacakların ödendiğini, taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davalı tarafça haksız fesih edildiği buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, asgari geçim indirimi ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu, her iki davalının davacı alacaklarından birlikte sorumlu oldukları gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Hükmedilen ihbar tazminatı net tutar iken Mahkemece brüt olarak yazılması hatalıdır.3- Davalı işverence dosyaya sunulan imzasız bordrolarda asgari geçim indirimi tahakkuku bulanmakta olup banka ödeme belgesi de bulunmadığı için hükme esas alınan bilirkişi raporunda asgari geçim indirimi alacağı hesaplamış ise de davalının delil listesinde banka hesap ektresi bulunmaktadır. Mahkemece sunulan bordrolara ilişkin davacının beyanı alınıp davalının delilleri arasında yer alan banka hesap kayıtları da getirilip yapılan bir ödeme varsa davacının eş ve çocuk durumu dikkate alınarak değerlendirilmeli varsa fark alacak belirlenmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile alacağın hüküm altına alınması hatalıdır.Öte yandan Mahkemece asgari geçim indirimi alacağı ile ilgili bordrolara itibar edilmeyip fazla çalışma alacağı ile ilgili bu bordrolara itibar edilmesi çelişkilidir.4- Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.Somut uyuşmazlıkta bir kısım işe giriş çıkış kayıtları olsada bu kayıtlar kısmı veri içerdiğinden hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre fazla çalışma tespit edilmiştir. Buna göre fazla çalışma ücretinden makul oranda takdiri indirim yapılmaması isabetsizdir..5- İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Somut uyuşmazlıkta davacı tarafça itiraz görmeyen bordrolarda görünenin üzerinde fazla çalışma yapıldığı yazılı delille ispatlanmadığından bu dönemlerin dışlanması yerine ödenenlerin mahsubu yoluna gidilmesi hatalıdır.6- Karar gerekçesinde "yılda 90 gün ve 270 saati geçmeyecek şekilde fazla çalışma alacağına hükmedilmiş" denilse de bu cümle somut uyuşmazlıkla ilgisi olmayıp hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.