MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde satış danışmanı olarak çalışırken yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, zamanaşımı def'ini öne sürüp, davacıya tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma, ve genel tatil ücreti alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Somut uyuşmazlıkta işverence sunulan bir kısım imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti tahakkuku bulunmakta olup bordro bedelinin davacıya ödendiği anlaşılmıştır. Ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığı yazılı delille ispatlanmadığı için bu dönemlerin hesaplamada dışlanması yerine tahakkukların mahsubu yoluna gidilmesi isabetsizdir. 3- Fazla çalışma hesabında davacının izinli olduğu günler ile tatil günlerinin dışlanmaması hatalıdır. 4- Davacı taraf fazla çalışma alacağının ispatında tanık beyanına dayanmış olup kural olarak tanık kendi çalıştığı sürede işyerindeki çalışma düzenini bileceğinden işe giriş ve çıkış tarihi dikkate alınarak beyanına itibar edilmelidir. Mahkemece bu hususun gözden kaçırılması hatalıdır. 5- Davacı dava dilekçesinde sezon başlarında haftada 2 gün günde 12 saat, diğer zamanlarda ise haftada 3 gün günde 12 saat süreyle çalıştığını açıklamıştır. Bu beyanın bağlayıcılığı göz ardı edilip sezon ayrımı yapılmadan haftada 3 gün boyunca günde 12 saat süreyle çalışma kabulü de isabetsizdir. 6- Davacının satış danışmanı olarak çalışıp prim ödemesi aldığı anlaşılmakla fazla çalışma ücretinin sadece yüzde elli zamlı kısmının hesaplanması gerektiğinin düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.