Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19939 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 35242 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, ücret farkı, 50.00 TL yol ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde veri giriş elemanı olarak çalışırken 2009 yılı Ağustos ayından itibaren onayı olmaksızın aylık ücretinde ve yol ücretinde düşüş yapıldığını ileri sürerek, aylık ücret ve yol ücreti farkı alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının kendi işçileri olmayıp veri hazırlama hizmeti sunan şirketlerin işçisi olduğunu bu nedenle alacaklarından sorumlu olmadıklarını ayrıca ücretlerde yapılan değişikliğin iş sözleşmesine yansıtılması nedeni ile davacının alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı şirkete ait işyerinde 14/10/2008 ile 30/04/2013 tarihleri arasındaki dönemde asıl işveren olan ...nın taşeron şirketlerinde veri giriş personeli olarak çalıştığı, çalıştığı döneme ait ödenmeyen maaş farkı alacağı ile yol farkı alacağının mevcut olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının talep ettiği döneme ilişkin maaş farkı alacağı hesaplanmış ise de Dairemizce yapılan geri çevirme sonrası temin edilen davacı ile dava dışı alt işveren arasında yapılan 01/02/2010 tarihli iş sözleşmesinde ücret miktarının yazılı olduğu ve davacının da sözleşmede imzası olduğu görülmüştür. Bu durumda sözleşmedeki ücret miktarı davacı açısından geçerli olup Mahkemece iş sözleşmesi sunulu olmayan dönemler için ücret farkı istemi kabul edilmeli iken talebe konu tüm dönem için ücret farkına hükmedilmesi hatalıdır. 3- Harçlar Kanunu uyarınca harçtan muaf olan davalı aleyhine harç yüklenmesi de ayrı bir bozma nedenidir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, 14/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.