Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19932 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5636 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde paketleme bölümünde işçi olarak çalışırken ücretlerinin gerektiği gibi ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının haksız yere işi bıraktığını ve iş sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle kendileri tarafından haklı olarak fesh edildiğini, taleplerin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı, davalı işyerinde haftada 5 gün süre ile 45 saat çalıştıktan sonra Cumartesi günleri 08.00-16.00 saatleri arasında da çalışma yaptıklarını iddia ederek fazla çalışma alacağı talep etmiştir. Çalışma saatlerine yönelik davacının delil olarak dayandığı duyuru konulu belgede Cumartesi 08.00-15.00 saatleri arasında çalışma yapıldığı yazılı olup, davacı tanığı ...'da Cumartesi 08.-15.00 saatleri arasında çalışma olduğunu teyit etmiştir. Bu delil durumuna göre davacının Cumartesi günleri 08.00-15.00 saatleri arasında çalışma yaptığının kabulü ile fazla çalışma alacağı hesabında bu sürenin dikkate alınması gerekirken davacının talebini de aşar şekilde 08.00-18.00 saatleri arasında çalışma yapıldığını kabul eden bilirkişi raporuna itibar edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.