Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19760 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17769 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 2. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 23/02/2012NUMARASI : 2011/905-2012/130DAVA :Davacı, harcırah alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işverence Batman da bulunan işyerinde çalışırken Diyarbakır da geçici olarak görevlendirildiği halde geçici görev yolluğu ödenmediğini ileri sürerek, alacak talebinde bulunmuştur.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının Dicle Üniversitesinde öğrenci olup eğitim mazereti talebi ile geçici görevlendirmeyi talep etmesi üzerine Diyarbakır da görevlendirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının geçici görev yolluğu talep etmekte ise haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:Davacı, davalı işveren bünyesinde Batman da bulunan işyerinde çalışmaya başlamıştır. Davacı Dicle Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesinde öğrenci olduğundan 26.02.2007 tarihinde Diyarbakır'a geçici görevlendirme talep etmiştir. Bunun üzerine işveren tarafından Diyarbakır da bulunan işyerine geçici olarak görevlendirilmiştir. Yapılan görevlendirme işverenin ihtiyacından çok işçinin ihtiyacı üzerine yapıldığından davacının geçici görev yolluğu talebi TMK 2. maddesinde düzenlenen hakkın kötüye kullanımı niteliğindedir. Mahkemece geçici görev yolluğu talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.