MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile şua izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı; 2.8.1999 tarihinde davalı şirkette radyasyon yayan cihazların servis mühendisi olarak çalışmaya başladığını,14.6.2010 tarihine kadar çalışmasını sürdürdüğünü,görevi gereği radyasyon yayan cihazların tamir ve onarımında çalıştığından şua riski altında olduğunu,bu nedenle de dozimetre taşıdığını, davalı işverenin şua izni vermediğini, fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde de çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai, şua izni ve hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı; MR cihazlarının radyasyon yaymadığını, davacının anılan Kanun ve Tüzük’te tanımı yapılan Medical personellerinden biri olmadığını,bu nedenle davacının şua izni ücreti ve şua izninden mütevellit hafta tatili ücreti taleplerinin yasal dayanağının bulunmadığını,davacının fazla mesai ücreti alacağının bulunmadığını,davacının maaş bordrolarının fazla mesai hanesinde fazla çalışma yaptığı aylara ilişkin fazla çalışma süresi ve karşılığında ödenen fazla mesai ücretleri yer aldığını, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun hükümleri ve buna dayanılarak çıkarılan Nizamnameye göre, yasa kapsamındaki müesseselerde röntgen mütehassısı veya röntgen ve radyoloji ile iştigal eden, daimi olarak çalışan kişilerin kapsam içinde oldukları belirtilmiştir. Bunların tedavi ve teşhiste görev aldıkları açıktır.Somut uyuşmazlıkta davacı ise radyasyon yayan cihazların servis mühendisi olarak tamir ve onarım işinde çalışmıştır. Davacı, tedavi ve teşhiste görevli olmayıp, daimi olarak radyasyon tehdidi altında bulunmadığından davacı, 3153 sayılı Kanun ve bu kanuna dayanılarak çıkarılan nizamname kapsamında bir çalışan değildir. Davacı, belirtilen mevzuat kapsamında çalışmadığından şua iznine hak kazanamadığı gibi, fazla mesai ücretlerinin bu hükümlere göre hesaplanıp hüküm altına alınması hatalıdır. Ancak davacı, "Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak Yedibuçuk Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik” in 4/t maddesine göre, radyoaktif ve radyoiyonizasyon maddelerle yapılan işler kapsamında çalıştığından, günlük 7,5 saati aşan mesaisinin fazla mesai olarak belirlenip hesaplanması gerekir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.