MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde 06.11.2006-14.12.2011 tarihleri arasında 1.904,00 TL maaş ve 300,00 TL yemek ücreti ile ilaç mümessili olarak çalıştığını rahatsızlığından dolayı çeşitli tarihlerde rapor aldığını, en son rapor bitim tarihi olan 10.12.2011 tarihinde işe döndüğünde işyerinin davacıyı çalıştırmadığını, insan kaynakları birimine davetiye ile çağrıldığında, sağlık raporlarına itibar etmedikleri gerekçesi ile davacının işine son verildiğinin belirtildiğini, 22 günlük yıllık izin ücretinin de ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili özetle; davacının işvereni yanıltmak amacıyla, gerçek durumla bağdaşmayan teşhis ve tedavi nedenleriyle uzun süreli raporlar aldığını, işverenin güvenini kötüye kullanması ve doğrulukla bağdaşmayan tavırlar sergilemesi nedeniyle iş akdinin İş Kanununun 25/II-e maddesi uyarınca feshedildiğini, 20.5 gün izin karşılığı izin ücreti alacağının bulunduğunu, bu alacağın da 1.304,67 TL olarak 2011 yılının Aralık ayı bordrosu ile hesabına ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesi ile, 22 günlük yıllık izin ücretinin ödenmediğini iddia ederek yıllık izin ücreti talebinde bulunmuştur. Davalı işveren ise, 20.5 gün izin karşılığı izin ücreti alacağının bulunduğunu, bu alacağın da 1.304,67 TL olarak 2011 yılının Aralık ayı bordrosu ile hesabına ödendiğini savunmuştur.Dosyada mübrez hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının 31 gün kullanmadığı izin hakkı olduğu tespit edilmiş, 31 günlük izin ücreti hesaplanıp ödenen miktar mahsup edilmiş ve mahkemece bu hesaplama doğrultusunda izin ücreti hüküm altına alınmış isede davacının talebi 22 gün izin ücreti olup belirtilen bu hesaplama ile talep aşılmıştır.Yıllık izin ücreti talebinin 22 gün üzerinden hesaplanıp, 2011 yılının Aralık ayı bordrosu ile ödenen miktar mahsup edilerek kalan miktarın hüküm altına alınması gerekirken davacının talebi aşılarak karar verilmesi hatalıdır.3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK ‘nun 297. maddesine aykırı ve infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F)Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.