Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19556 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5173 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; davacının davalıya ait ...'daki inşaat işyerinde kampa amiri olarak 05/09/1990 - 31/03/2011 tarihleri arasında çalıştığını, kısa sürelerle davacının ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, 2011 yılı başında ...'da çıkan isyan sırasında davacının Trablus şantiyesinde çalıştığını, can güvenliği kalmayınca davalının davacı dahil tüm çalışanların çıkışını vererek yurda gönderdiğini, yıllık iznini kullanmadığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, dini bayramların bir günü hariç tüm bayram ve genel tatillerde çalıştığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, davacının davalı işyerinde belirli dönemler halinde farklı tarihlerde proje bazlı belirli süreli iş ilişkisi içerisinde ambarcı olarak çalıştığını, tazminat talep edemeyeceğini, ...'da çıkan isyan sebebi ile işçilerin güvenliğinin sağlanamayacağının tespit edildiğini, bunun üzerine elinde olmayan bu zorunlu nedenlerle davacının da işi bırakma talebi üzerine haklarının ödenerek işi bıraktığını, kullanılmayan yıllık izin ücretlerinin de maaşa eklenmek suretiyle ödendiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.D) Temyiz:Kararı, taraflar temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır. Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi davalı işverenin yurtdışı şantiyelerinde kesintili olarak çalışmıştır. Davacının yıllık izin ücreti alacağı istemi bordroda yer alan tahakkukların ve işçinin Türkiye'de bulunduğu süre olarak tespit edilen 64 günün tenzili ile yapılan hesaplamaya göre kısmen kabul edilmiş ise de, izin ödemesi adı altında bordroda yer alan tahakkukların işçinin farklı şantiyelerdeki çalışmalarının iş bitimi sebebiyle sona erdiği dönemlere rastlayıp rastlamadığı araştırılmamıştır. Bordroda yer alan ödemelerin işçinin banka hesabına yapıldığı savunulmuş olmakla, bu yönde gerekirse ilgili banka kayıtları getirtilmeli ve iş bitimi sebebiyle çıkışların verildiği dönemde yapılan ödemelerin karşılığı olan izin günleri ile çalışma dönemi içine rastlamakla birlikte izinlerin kullandırıldığını gösteren imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenen izin tahakkukları hesaplamadan düşülmelidir. Diğer yandan yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Her ne kadar davacı işçinin Türkiye'de bulunduğu süre olarak tespit edilen 64 gün yapılan hesaptan tenzil edilmiş ise de, işçinin Türkiye'de bulunduğu bu süre zarfında izin kullandırıldığını gösteren imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge bulunup bulunulmadığı araştırılmadan eksik incelemeyle karar verilmesi hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 08/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.