MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, maaş farkı, yıllık izin ücreti, resmi vedini bayram tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; müvekkilin davalıların murisine ait işyerinde 26/04/2013 - 26/06/2015 tarihleri arasında muhasebe elemanı olarak net 750,00 TL ücret ile haftanın 6 günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, yemek ve servis uygulamasının bulunduğunu, tüm resmi ve dini bayramlarda çalıştığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, maaş farkı, resmi tatil ve dini bayram ile yıllık izin alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalılar ..., ..., ..., ... ve ... vekili; davalılardan ...'ın eşi ve diğer davalıların babası muris ...'ın resmi yediemin otoparkı sahibi iken 11/02/2015 tarihinde vefat ettiğini, davacının asgari ücretle çalıştığını ve ücretlerinin banka hesabına yatırıldığını, davacının taleplerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, 4857 sayılı İş Kanunu'nun istisnaları düzenleyen 4. maddesinin (ı) fıkrasında; "507 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Kanununun 2 nci maddesinin tarifine uygun üç kişinin çalıştığı işyerlerinde" bu kanun hükümlerinin uygulanamayacağının düzenlendiği, davalıya ait iş yerinin çalışan sayısı, ticaret sicil kaydının olmaması ve basit usulde vergilendirildiği düşünüldüğünde ekonomik faaliyet olarak esnaf olarak değerlendirilmesi ile davalı ve davacı arasında bir iş sözleşmesi bulunmadığı da gerekçesiyle Asliye Hukuk Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davacı temyiz etmiştir.E) Gerekçe:Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır. Davacının davalıların murisine ait olan yediemin otoparkında muhasebeci olarak çalıştığı dosya kapsamına ve taraf beyanlarına göre sabit olup, işyerinin esnaf faaliyeti kapsamında kalmadığı açıktır. Bu durumda işyerinin 4857 sayılı Yasaya tabi olacağı gözden kaçırılarak, davalıya ait iş yerinin çalışan sayısı, ticaret sicil kaydının olmaması ve basit usulde vergilendirildiği ile davalı ve davacı arasında bir iş sözleşmesi bulunmadığı şeklindeki yanılgılı değerlendirme ile görevsizlik kararı verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 08/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.