MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı işçi, 2006 yılında emekli olarak işyerinden ayrıldığını, bu dönemde hak ettiği kıdem tazminatının ödenmediğini, daha sonra davalı şirketin kendisine yeniden iş teklif ettiğini ve kıdem tazminatını da ödeyeceğini belirttiğini, bunun üzerine yeniden çalışmaya başladığını ancak kıdem tazminatı ödenmediği gibi, diğer işçilik alacaklarının da ödenmediği gerekçesiyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı işveren, davacının işyerinde 01.11.2006-11.10.2007 tarihleri arasında çalıştığını, davacının iş akdini kendi yazısıyla düzenleyerek şirkete verdiği 11.10.2007 tarihli yazısı ile özel, şahsi sebeplerden dolayı işten ayrılmak istediğini belirterek sona erdirdiğini, yine aynı tarihte hiçbir ihtirazı kayıt içermeyen ibraname ile şirketten tüm hak ve alacaklarını aldığını beyan ettiğini, kaldı ki davacının çalışma döneminin 1 yıl doldurmaması sebebiyle kıdem tazminatına hak kazanamadığını, zaten istifa ederek işyerinden ayrılan davacının kıdem tazminatı talep etmesinin mümkün olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. C) Gerekçe: Mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonunda;davacının davalı işverenlik işçisi iken iş aktini emeklilik nedeniyle feshettiği, hizmet süresinin 4 yıl 5 ay 8 gün olduğu, aylık ücretinin asgari ücret + sefer primi karşılığı olmak üzere aylık brüt 1.978,86 TL olduğu, fesih nedenine göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, kullanmadığı izinleri olduğu ve genel tatillerde çalıştığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda 1858,31 TL kıdem tazminatı ödemesi içeren ibraname değerlendirilip, davacının bu miktarın ödenmediği beyanına itibar edilerek mahsup yapılmamış ise de; davacı mahkemedeki beyanında “bu tazminatın ödeneceği söylendiği halde ibraname imzalatıldıktan sonra ödeme yapılmadığını” beyan etmiştir. Ancak, davacı bu şekilde kandırıldığını ispata yönelmemiştir. İrade fesadı hallerinden olan hata, hile ve ikrah altında imzalatıldığı ispatlanamayan belge kıdem tazminatı açısından makbuz niteliğinde olup,1.858,31 TL'nin kıdem tazminatından mahsubu gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile mahsup yapılmamış olması hatalıdır.3- Mahkemece bozmadan sonra dosyaya giren izin defteri değerlendirilmiş ise de, bilirkişi raporunda davacının hizmet süresi hesap edilirken, davalı şirketteki hizmeti ile birlikte dava dışı şirketteki çalışmasının da esas alınmış olması karşısında, davalı vekilinin dava dışı şirketteki çalışmasına ilişkin olarak bilirkişi raporundan sonra sunduğu yıllık izin defteri dikkate alınmamıştır. Yıllık izin defterinde görünen ve davacı imzasını taşıyan kullanılan izinler hakkı ortadan kaldıracak niteliktedir. Hizmet süresinde dikkate alınan ancak davalı şirkette geçmeyen süre için kullanılan izinlerinde mahsubu gerekir. Mahkemece davalının sunmuş olduğu yıllık izin defteri değerlendirilmeden eksik araştırma ile izin alacağına karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.