Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1940 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 38552 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ (... 4. İŞ)DAVA :Davacı, 7066.17 TL'nin temerrüt ihtar tarihinden itibaren işleyecek en yüksek ticari avans faizi ile birlikte (istirdatına) karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dava dilekçesinde davalının davacı şirket nezdinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin devamsızlıktan haklı nedenle feshedildiğini, davalının müvekkili şirket nezdinde çalıştığı süre boyunca avans olarak almış olduğu toplam 7.066.17 TL'yi ödemediğini iddia ederek 7066,17 TL'nın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili cevap dilekçesinde müvekkilinin davacıya ait işyerinde 02.03.2001-02.09.2006 tarihleri arasında çalıştığını, 02.09.2006 tarihinde iş sözleşmesinin haksız bir biçimde feshedilmesi sonucu ... 1.İş Mahkemesi'nin 2006/469 Esas sayılı dosyası üzerinden işverene karşı dava açıldığını, kesinleşen dava ile davalının ücretinin net 850 TL olarak belirlendiğini, bu nedenle davacıya ödenen avansın esasında bordro ile ödenen asgari ücretin dışında kalan kısmı olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir E)Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,2-Davacının hüküm altına alınan alacağının miktarı ile ilgili taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.Mahkemece mali müşavir bilirkişi ile hesap uzmanı bilirkişiden alınan rapor doğrultusunda davacının davalı işçiden 6.663,63 TL alacağı olduğu kabul edilerek bu miktar hüküm altına alınmış ise de, bu kabul dosya kapsamına uygun değildir.Dosya içinde bulunan tediye makbuzlarının tetkikinde avansların çoğunun ücrete mahsuben verildiği görülmektedir.Taraflar arasında görülüp temyiz incelemesinden geçerek keşinleşen ... 1. İş Mahkemesi'nin 2006/469 Esas, 2008/555 Karar sayılı kararında davacının 2006 yılındaki net ücreti 850 TL olarak belirlenmiştir. Davacı işverence davalının ücretine ilişkin bordrolar asgari ücret üzerinden düzenlendiğine göre tediye makbuzlarına yapılan ödemenin davalının ücretine mahsuben yapılan ödemeler olduğu kabul edilmelidir. Bu bağlamda mali müşavir bilirkişi tarafından hazırlanan raporda davalıya yapılan ödemelerin tek düzen muhasebe sisteminde 135 nolu faaliyet konusu dışındaki personelden alacak ve borçların takip edildiği, hesaba personele haricen verilen borç nitelikli ödemeler olarak kaydedilmesinin bir önemi bulunmamaktadır. Bu nedenle davalıya 2006 yılında avans adı altında yapılan ödemelerden davalının kabul edilen net 850 TL ücretine göre aldığı ve alması gereken ücret arasındaki farkın mahsubu ile bakiye miktarın davacının ücret alacağı olarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde hazırlanan rapora istinaden hüküm tesisi hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.