Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1927 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 37393 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti alacağı, fazla mesai ücreti alacağı, genel tatil ücreti alacağı ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilinin davalı işyerinde 01.02.2001 - 01.06.2009 tarihleri arasında en son aylık net 1.050,00 TL ücretle yemek, servis ve sair sosyal haklardan yararlanarak genel tatil günleri dahil haftanın 6 günü 08:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını, 2009 yılına ilişkin 6 aylık ücretinin ödenmediğini, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, iş akdinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili cevap dilekçesinde bir kısım alacaklara yönelik zaman aşımı itirazında bulunarak, asgari ücretle çalışan davacının ücretlerinin tam olarak ödendiğini, kıdem ve ihbar tazminatının asgari ücret üzerinden hesaplanarak ödenmek istendiğini ancak davacının almaktan imtina ettiğini, işe-giriş çıkışların kartla yapıldığını, 45 saati aşan bir çalışmanın olmadığını, resmi ve dini bayramlarda, hafta sonları çalışılmadığını, yıllık izinlerinin kullandırıldığını beyan ederek davanın reddini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı taraf temyiz etmiştir E)Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine, 2-Davacının fazla mesai ücretinin hesabı ile ilgili taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır. Mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda davacı lehine tanık beyanlarına istinaden haftalık 7,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesap edilmiştir. Davacının fazla mesai yaptığını ispatlamak için dinlettiği tanıklardan biri 2008 Mart ayından 2009 Mart ayına kadar çalışmıştır. Diğer davacı tanığı ise davalı işyerinde çalışan olmayıp 2003 yılına kadar davacının çalıştığı işyerinin bitişiğindeki mobilya mağazasında çalışmıştır. Davacının çalışma koşulları hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacı tanık beyanlarına dayanılarak davacı lehine 2004-2009 arası dönem için fazla mesai ücreti hesap edilmiş, mahkemece ıslaha karşı yapılan zamanaşımı savunması dikkate alınarak bu miktar hüküm altına alınmıştır.Çalışma saatlerini ve günlerini belirleme işverenin yönetim yetkisi kapsamında olup bu bağlamda işyerinde fazla çalışma yapılıp yapılmayacağı, şayet yapılacaksa hangi günlerde ve hangi saatler arasında yapılacağı işveren tarafından belirlenecektir. Bu belirlemenin de işçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğu, işyeri politikası v.b gibi sebeplerden dolayı zaman içerisinde değişkenlik gösterebileceği kuşkusuzdur. Dolayısıyla fazla çalışmaya ilişkin ispat külfeti altında olan davacının talep ettiği döneme ilişkin fazla çalışma ücretini, tanık deliline dayanarak ispat etmek istemesi halinde ancak bu dönemde aynı işyerinde çalışan tanık anlatımları ile ispat külfetini gerçekleştirebilceğinin kabulü gerekir.Hal böyle iken, işbu davada fazla çalışmaya yönelik tanık anlatımları 2008-2009 arası dönem hariç hükme esas alınamaz. Bu nedenle mahkemece 2008 Mart-2009 Mart arasındaki dönem haricindeki fazla mesai talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır 3-Davalının yemin teklif etme hakkının kullandırılmasının gerekip gerekmediği konusu ihtilaflıdır.Davalı vekili bilirkişi raporuna ve ıslah dilekçesine karşı beyanlarında yıllık izin ve ücret alacağı konularında davacıya yemin teklif etmek istediklerini belirtimiştir.Davalının delil listesinde “sair delil” ibaresi ile yemin deliline de dayandığı anlaşıldığından davalı tarafa yemin teklif etme hakkının hatırlatılarak sonucuna göre yıllık izin ve aylık ücret alacakları hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.