MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı işçi, davalının İstanbul Maltepe'de bulunan su dağıtım tesislerinde şoför olarak çalıştığını, haftanın 6 günü 8.00-18.00 mesai yaptığını ancak fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma alacağını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının tüm alacaklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, “maaş bordrolarında davacıya fazla ödemelerin yapıldığı ve bunlara davacının itirazı olmadığı , ayrıca itirazi kayıtta koymadan maaşlarını aldığı” gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davacı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.Somut olayda, davacının fazla mesai alacağı mahkemece yukarıdaki gerekçeyle reddedilmişse de, dosyaya sunulan bordroların incelenmesinde hiç birinin imza içermediği, ayrıca bazı ay bordrolarında fazla mesai tahakkuku bulunmadığı görülmüştür. İmza içermeyen bordrolara göre fazla mesainin ödendiği kabul edilemez. Davalı tarafça, ödemelerin banka yoluyla yapıldığı savunulduğundan, mahkemece, öncelikle, ilgili bankadan davacıya ait hesap özeti getirtilmeli, sonra bilirkişiden alınacak ek raporla bordrolardaki miktarlarla bankaya yatırılan miktarlar karşılaştırılarak uyumlu olup olmadığı tespit edilmeli, uyumlu ise bordrolarda tahakkuk bulunmayan aylar için tanık beyanlarına göre fazla mesai süresi tespit edilip hesaplanmalı, uyumlu değilse, tüm dönem için fazla mesai hesaplanıp bordrolardaki ödemeler mahsup edilerek sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.