MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, izin ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dava dilekçesi ile, davacının davalı iş yerinde 14.11.2002 tarihinden 12.11.2012 tarihine kadar saha ve operasyonlar müdürü olarak çalıştığını, davacının iş akdine haksız ve geçersiz olarak son verildiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, resmi ve dini tatil çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ile dava etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının müvekkili şirketten istifa etmek sureti ile işten ayrıldığından kıdem ve ihbar tazminatını hak edemeyeceğini, davacının üst düzey yönetici konumunda olduğundan mesai saatlerini kendisinin belirlediğini, dolayısıyla fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacağının bulunmadığını, davalı işyerinde üst düzey yöneticilerin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışmadığını, davacının yıllık ücreti izin alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci: Mahkemece toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 24.06.2015 tarih, 2014/7868 Esas, 2015/22883 Karar sayılı kararı ile, “Davalı vekili temyiz dilekçesi ekinde davacının 2 adet yıllık izin belgesini ibraz etmiştir. Yerel mahkemece davalı vekilinin sunduğu bu belgelerin değerlendirilmesi, gerekirse ek bilirkişi raporu alınarak davacının yıllık izin ücreti alacaklarının yeniden hesaplanması ve sonucuna göre davacının yıllık izin ücreti talebinin hüküm altına alınması için kararın bozulması gerekmiştir.” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Bozmadan sonra verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Yerel mahkemenin bozmadan önceki ilk kararı sonrasında davalı vekili tarafından temyiz dilekçesi ekinde 30.07.2007-06.08.2007, 03.02.2007-12.02.2007 ve 28.10.2005-08.11.2005 tarihlerine ilişkin yıllık izin belgeleri ibraz edilmiş olup, bu belgelerden 03.02.2007-12.02.2007 tarihleri arasına ilişkin belgenin mahkemenin ilk kararına esas bilirkişi raporunda dikkate alındığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bozma ilamına uyularak aldırılan hükme esas bilirkişi ek raporunda, bu yıllık izin belgesinin mükerrer olarak yeniden değerlendirilmesi hatalıdır.Ayrıca, 4857 sayılı İş Kanununun 56/5. maddesinde, yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil günlerinin izin süresinden sayılmayacağı hükme bağlanmıştır. Buna göre, 28.10.2005-08.11.2005 tarihleri arasında 1,5 gün ulusal bayram, 2 gün hafta tatili ve 3,5 gün de ramazan bayram tatili bulunmaktadır. Mahkemece bu sürelerin yıllık ücretli izin hesabında kullanılan izinden sayılması usul ve yasaya aykırıdır.Mahkemece yapılacak iş, dosya içeriğindeki yıllık izin belgelerine göre davacının 59 günlük izin kullandığı dikkate alınarak kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretleri son ücret üzerinden yeniden hesaplatarak hüküm altına almaktır.3-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de, HMK’nın 297. maddesine aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.