MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı; 02/04/2003-15/04/2013 tarihleri arasında davalı iş yerinde hemşire olarak çalıştığını, özel sebeplerle işten ayrılmak zorunda kaldığını, Nisan 2003 ile Haziran 2012 tarihleri arasında her hafta düzenli ve sabit olarak 08.00-18.00 saatleri arasında Cumartesi günleri ise 08.00-14.00 saatleri arasında çalıştığını, Pazar günlerinin ise genelde tatil olduğunu, aynı şekilde kesintisiz çalışmasına resmi tatillerde de devam ettiğini, yıllık izinlerini kullanmadığını ve ücretinin de ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai, genel tatil ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı; zamanaşımı definde bulunduklarını, davacının en son aldığı aylık ücretin net 2.000,00 TL olduğunu, davacının 15/04/2013 tarihinde ihbar sürelerine uymadan iş akdini kendisinin feshettiğini, hemen akabinde başka bir yerde çalışmaya başladığını, davacının çalıştığı süreye karşılık gelen 8 haftalık ücret yönünden takas ve mahsup iddiasında bulunduklarını, davalı şirket tarafça dosyaya ibraz edilen izin belgeleri incelendiğinde izinlerin kullanılmış olduğunun görüleceğini, davacının hastanede ulusal bayram ve tatil günlerinde nöbet tutmanın zorunlu olduğunu, iş durumu ve personelin isteği gözetilerek ve karşılığı ödenerek çalışıldığını, davalı iş yerinde çalışma saatlerinin hafta içi 08.00-17.00, hafta sonu Cumartesi sabah 08.00-14.00 saatleri arasında olup 1 saat yemek molası ile 1/2 şer saatten 2 defa çay molası olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı vekili, hem ihtarnamede hem de dava dilekçesinde davacının işe giriş tarihinden 2012 yılının Haziran ayına kadar her hafta düzenli biçimde 5 saat fazla mesai yaptığını ve 2012 yılının Haziran ayından sonra çalışma saatlerinin değiştiğini belirterek fazla mesai ücreti talep etmiş, hükme dayanak bilirkişi raporunda davacının talebi dikkate alınmadan tüm süre için haftada 5,5 saat üzerinden fazla mesai hesaplandığı anlaşılmıştır. Davacının işe başladığı tarihten 2012 yılının Haziran ayına kadarki “haftalık 5 saat fazla mesai yaptım” beyanı maddi vakıaya ilişkin olup kendisini bağlayıcı niteliği bulunduğundan, bu tarihler arasında haftada 5 saat üzerinden, 2012 yılının Haziran ayından fesih tarihine kadar ise haftada 5,5 saat üzerinden fazla mesai ücretinin hesaplanması gerekirken tüm süre için haftada 5,5 saat fazla mesai hesaplaması yapılıp hüküm altına alınması hatalıdır. 3-Davacının ihtarnamede izne yönelik açıklamasından, bir kısım izinleri kullandığı izlenimi edinilmektedir. Davalı vekili, rapordan sonra davacının imzasını taşıyan bir kısım izin belgeleri ibraz etmiştir. Mahkemece bu belgeler süresinde sunulmadığı gerekçesi ile kabul edilmemişse de sunulan belgelerin hakkı ortadan kaldıracak ödeme defi niteliğinde belgeler olması karşısında, davacıdan da sorularak değerlendirilmesi gerekirken belgelerin yerinde olmayan gerekçe ile dikkate alınmaması hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.