Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 18137 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14377 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : İSTANBUL 9. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 13/12/2011NUMARASI : 2009/635-2011/1082DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin fazla çalışma ücretlerini talep etmesine rağmen ödenmemesi sebebi ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, fazla çalışmanın isteğe bağlı olduğunu, işveren veya yetkili işveren vekilinin isteği ve onayı olmadan işçinin ekstradan çalışma yapmasının fazla mesai sayılmayacağını, davacının çalıştığı süre boyunca haftada 4-5 gün 22.30-01.00'e kadar süreklilik arz ederek çalışma yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, müvekkili şirketin hiçbir çalışanından böyle bir mesai talebi olmadığını, iş akdinin feshinin haklı nedene dayanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücretinde takdiri indirim yapılmasının gerekip-gerekmediği noktasında toplanmaktadır.Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma hesabı sadece işe giriş-çıkış formlarına göre olmayıp, tanık beyanları da dikkate alınarak hesap yapıldığından, yerel Mahkemece fazla çalışma ücretine hükmedilirken makul oranda takdiri indirim uygulanmaması hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.