MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı ile ücret, harcırah, yıllık izin ücreti farkı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı 10/06/2007-30/12/2011 tarihleri arasında davalı işverenlikte yurtdışı tır şoförü olarak çalıştığını, davalının iş akdini haksız olarak feshettiğini, fesih sonrasında kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının ödendiğini, ancak bunun eksik olduğunu beyanla fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı, ücret, harcırah, fark ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil alacağını talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.C) Bozma Kararı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemenin ilk kararının Dairemizin 14/12/2015 tarih ve 2014/36429 Esas 2015/35365 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine Mahkemece bozmaya uyularak ek rapor alınmış ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Bozmadan sonra ıslah yapılıp, yapılamayacağı hususunda Yargıtay Hukuk Daireleri arasındaki içtihat uyuşmazlığının giderilmesi amacı ile içtihatların birleştirilmesi gündeme gelmiş, konu Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulunda değerlendirilmiş ve Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu' nun 06/05/2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararı ile “ Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın değiştirilmesine gerek olmadığına” karar verilmiştir.Yargıtay Kanunu' nun 45/5. maddesi “ İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.Yargıtay Kanunu' nun 45/5. maddesi karşısında Dairemizce “ Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu' nun bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına ilişkin 06/05/2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararına uygun karar verilmesi gerekmiştir. Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece Dairemizin 14/12/2015 tarihli bozma kararından sonra 25/03/2016 tarihli ikinci artırım olarak adlandırılan davacının dilekçesinin hükme esas alınması, HMK.nun 177/1. maddesinin “Islah tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir” hükmü ile “ Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04/02/1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın değiştirilmesine gerek olmadığına ilişkin 06/05/2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı YİBK” karşısında isabetsizdir.2-Davacı tarafından birinci artırım (ıslah) dilekçesiyle genel tatil alacağına yasal faiz talep edilmesi karşısında genel tatil alacağının artırılan kısmına yasal faiz yerine en yüksek banka mevduat faizi yürtülmesine hükmedilmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.