MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 21/02/2012NUMARASI : 2011/309-2012/80DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı işveren, davanın reddini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Karar davalı vekili tarafından temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir 2-Davacının son ücretinin hesabında saat ücreti olan 2 doların 240 ile çarpılma sebebi anlaşılamamıştır. Dosyada mevcut son bordroda normal çalışma saati 200 saat olarak belirtilmiştir. Buna göre davacının normal çalışma ücreti 400 dolardır. Ancak davalı vekilinin temyiz itiraz dilekçesindeki 225 saat üzerinden hesaplama yapılmasına yönelik açıklaması da dikkate alındığında 2x225=450 dolar olarak belirlenmelidir. Ayrıca bilirkişi tarafından bordroya itibar edileceği belirtilmekle bu miktar brüt olarak kabul edilip bu şekilde hesaplama yapılması gerekirken aylık ücretin 480 dolar net kabul edilmesi hatalıdır.3- Mahkemece, hüküm altına alınan alacakların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüt de yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.