MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 14/02/2012NUMARASI : 2010/458-2012/55DAVA :Davacı, manevi tazminat alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı işçi, 01/05/1987-28/01/2008 tarihleri arasında çalıştığını, davalı şirketin kendisini küçük düşürücü işlem ve eylemlerde bulunulduğunu, iş akdinin haksız olarak fesih edildiğini ileri sürerek 30.000-TL manevi tazminatın ödenmesini istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı işveren, fesih işlemlerinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı gibi fesih işleminde de davacının kişilik haklarına herhangi bir saldırıda bulunulmadığını, fesih işleminin İK öngörülen prosedürlere uygun olarak gerçekleştirildiğini, fesih işlemi sırasında müvekkil şirketin işyeri güvenliğini ve işyeri barışını korumak adına önlemler kişilik haklarına saldırı olarak yorumlanamayacağını, davacının kendi hareketlerinin iş sözleşmesinin feshine neden olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Karar davalı vekili tarafından temyiz etmiştir. E) Gerekçe:Davacı işçi, sözleşmenin fesih şekli ve sonrasında işyerindeki arkadaşlarının sorması neticesinde işveren vekilince kendisinin işten çıkarılma sebebine ilişkin şüphe uyandırıcı beyanda bulunulması gerekçesiyle rencide olduğunu ileri sürerek manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davalı işveren ise fesih işleminin prosedüre uygun olduğunu savunmuştur. Mahkemece “Davacı, davalı işyerinde çalışırken davalı işyerinin genel müdürü davacıyı odasına çağırarak iş akdinin feshi bildirimini imzalattığı davacıyı, arkadaşlarına veda etmeden ve odasına çıkıp özel eşyalarını almadan, bir güvenlik görevlisi nezaretinde arka kapıdan dışarı çıkarttığı, ayrıca, davacı çıkarıldıktan sonra bir toplantıda genel müdüre durum sorulduğunda çıkma nedenini söyleyemeyeceği ve bir nedeni olduğunu bildirdiğini ve şüphe yarattığı bu nedenle davacının rencide olduğu manevi tazminata hak kazandığı” gerekçesiyle manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davacı tanıklarının fesih işlemine ilişkin görgüye dayalı bilgilerinin olmaması ve fesih sonrasında davacıyı rencide edecek somut bir iddia ve delil bulunmaması nedeniyle davanın reddi yerine kabulü hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.