MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı; Ekim 2008-29.05.2013 tarihleri arasında temizlik personeli olarak çalıştığını, en son net ücretin yemekle beraber 960,00 TL olduğunu, maaşlarının düzenli şekilde ödenmediğini, son olarak 3 aylık maaşı ödenmeyince iş akdini haklı nedenle sona erdirdiğini, fesih tarihinde ödenmemiş 3 aylık ücreti bulunduğunu, ayrıca kullanmadığı izin ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ücret alacağı, genel tatil, hafta tatili ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı; davacının maaş alacağının davacının banka hesabına tamamen ödendiğini, kıdem tazminatının yine tamamen ödendiğini, davacının 45 günlük yıllık iznini kullandığını, davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Mahkemece davacının asgari geçim indirimi alacağı, evli ve üç çocuklu olduğu kabul edilerek hesaplanmışsa da, dosyada davacının asgari geçim indirimine esas medeni halini gösterir nüfus kaydı olmadığı ancak mahkemenin tanık beyanları ile sonuca gittiği anlaşılmıştır. Ayrıca davalı vekili temyiz dilekçesinin ekinde davacıya ait asgari geçim indirimi ödendiğini gösteren imzasız bordrolar ibraz etmiştir. Buna göre öncelikle davacının asgari geçim indirimine esas ayrıntılı nüfus kaydı getirtilip dosyada yer alan bordrolarla birlikte tüm çalışma dönemine ait bordrolar davalı taraftan HMK 220. maddesi kapsamında istenerek, çalışma dönemine ilişkin banka hesap ekstresi getirtilip karşılaştırılarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır. 3-Dosyada davacının imzası taşıyan yıllık izin talep formları mevcut olup, davalı talep doğrultusunda yıllık izinlerin kullandırıldığını savunmaktadır. Ayrıca davacının dava dilekçesinde kullanmadığı izinlerden bahsetmesi karşısında, mahkemece öncelikle bu husus ve yıllık izin talep formları davacıdan sorulup, yıllık izin talep edilen tarihlerde davacının yıllık izinde gösterilip gösterilmediği tespit edilip, ait olduğu ay bordrosunun kontrol edilerek bordroda yıllık izin talep formuna uygun şekilde izinli gösterilmiş ise, bu tarih aralığında izin kullandığının kabulü gerekirken yazılı gerekçe ile davacının hiç izin kullanmadığının kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.