Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1758 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 38514 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram tatil ücreti, ücret alacağı, izin ücreti alacağı ile asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin hiçbir haklı neden olmaksızın davalı işveren tarafından feshedildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla çalışma, ulusal bayram, ücret, asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının işyerinde yapmakla görevli olduğu işleri kendisine hatırlatılmasına rağmen yapmadığını veya zamanında yapmadığını, bir kaç defa uyarıldığını, işyerinde zamanının çoğunu internette geçirdiğini, bu nedenlerle iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 25/ll- h maddesine göre fesih edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davalı işverenin feshe gerekçe gösterdiği konu ile ilgili duruşmada dinlenen tanıklarının soyut beyanları dışında herhangi bir delil ve kanıt ileri sürmediği , davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ispat edemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yıllık izin kullanıp kullanmadığı noktasında toplanmaktadır. Somut olayda, davacı yıllık izinlerini kullanmadığını ileri sürmüş, davalı yıllık izin defteri sunarak bir kısım iznini kullandığını savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda izin defterinde çelişki olduğu, kullanılan izin gününün yazılmadığı için delil değeri tespit edilemediğinden dikkate alınmadığı belirtilerek hesaplama yapılmıştır. İzin defteri incelendiğinde iznin başlangıç tarihinin 18.08.2008, işe dönüş tarihinin 04.08.2008 olarak yazılıp davacının imzasının bulunduğu görülmektedir. İzin başlama tarihinin daha sonra olması maddi hata yapıldığı izlenimini doğurmaktadır. Bu nedenle davacının çağrılarak yıllık izin kullanıp kullanmadığı, izin defterindeki imzanın kendine ait olup olmadığı sorularak, ifadesinin tüm dosya ile birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.