MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı; davalıya ait işyerinin satın alma biriminde 09/03/2008-11/03/2013 tarihleri arasında çalıştığını, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, kendisine kıdem tazminatı ve yıllık izin karşılığının ödendiğini, işten ayrıldıktan sonra 11/03/2013 tarihinde davalıya gönderdiği ihtarname ile haklarının ödenmesini talep ettiğini ancak fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, işyerindeki çalışma saatlerinin hafta içi sabah 08.00 ile akşam 18.00 saatleri olduğunu, cumartesi günleri ise sabah 08.00 akşam ise 16.00 saatleri arası olduğunu, ancak yazın 1 Temmuz ile 15 Eylül arası yaklaşık 10 hafta saat 14.00’te işin sona erdiğini iddia ederek, 15.000-TL fazla mesai ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının 09/03/2008 tarihinde depo sorumlusu olarak göreve başladığını, ... da prim gün sayısını doldurduğundan 11/03/2013 tarihinde emeklilik nedeni ile kendi isteği ise ile işten ayrıldığını, davacının iş yerinde haftalık 45 saatin üzerinde çalışmadığını, işyerinde yemek ve çay molasının 1.5 saat olduğunu, iş yerinde fazla mesaiyi gerektirir bir durumun olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Mahkemece fazla çalışma ücretinden takdiri indirim yapılması yerindedir. Taktiri indirim fiilen çalışılan günler için usulünce belirlenen fazla çalışmadan yapılır.Taktiri indirim yapılarak fiilen çalışılmadığı belirlenen günler dengelenemez.Hükme esas alınan bilirkişi raporundan ve mahkemenin hüküm fıkrasındaki açıklamasından, davacının yıllık ücretli izinde bulunduğu, başka bir deyişle işyerinde fiilen çalışmadığı 55 gün için de fazla mesai hesaplanması hatalıdır. Fazla mesai alacağı talebi, 55 gün izin süresi dışlanarak hesaplanıp belirlenecek miktardan davacı temyizi de olmadığı nazara alınarak yapılacak %40 takdiri indirim ile hüküm altına alınmalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.