MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 4. İŞ MAHKEMESİ (KADIKÖY 2. İŞ)TARİHİ : 04/04/2012NUMARASI : 2008/422-2012/331DAVA :Taraflar arasındaki, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 27/05/2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına avukat R.. Ö.. ile karşı taraf adına avukat Z.. A..geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi, 09/08/1993 - 11/08/2008 tarihleri arasında tekstil reyon şefi olarak en son 4.890,74 TL brüt ücretle haftanın 6 günü 08:00-12:00 ve 14:00-19:30 saatleri arasında çalıştığını, ayda bir gün envanter yapılması nedeniyle nöbet tuttuğunu, ayda bir gün 08:00-14:00 ve 17:00-22:30 saatlerinde çalıştığını, yıllık 3 hafta izin kullandığını, resmi ve dini bayramlarda çalıştığını belirterek, fazla mesai ücretinin tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesi ile; fazla mesai alacaklarının 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğunu, dava tarihinden geriye doğru 5 yıllık sürenin dışında kalan taleplerin zamanaşımına uğradığını, tekstil reyon şefi olarak çalışan davacının fazla mesai yapmadığını, sözleşmesinde yılda 270 saate kadar yapacağı fazla çalışma ücretlerinin de dahil olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, üç kez bilirkişi raporu aldırılmakla birlikte son rapora itibar edilerek taktiri indirim yapılmaksızın istekle ilgili hüküm kurulmuştur. Kararı yasal süresi içinde taraflar vekilleri temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Hükme esas alınan son bilirkişi raporunun değerlendirme kısmında, davacının günlük çalışma süreleri 08:00- 12:00 ve 14:00 – 19:30 arası olmak üzere 9.5 saat olarak belirlenmiş, haftada 6 gün esasına göre haftalık çalışma süresi 57 saat olarak saptanmıştır. Haftalık 12 saat fazla çalışma gerçekleştiği kabul edildiği halde hesaplama bölümüne geçildiğinde haftalık 9 saat üzerinden hesaplamaya gidilmiş bu süreden yıllık 270 saatin karşılığı indirilmiştir. Davacı vekili rapora bu yönden itiraz ettiği halde mahkemece itiraz dikkate alınmamış, konuyla ilgili ek hesap raporu alınmaksızın sonuca gidilmiştir. Maddi hataya dayanan hesap raporuna itibar edilerek karar verilmesi isabetsizdir.ESAS NO : 2012/21855 KARAR NO : 2014/17169 3- Mahkemece, “davacının icra ettiği meslek, çalışma koşulları, çalışma süresi, ödenen ücret miktarı ile yapılan hesaplamalarda yıllık izin süreleri, genel tatil günlerinin düşülmesi ve zamanaşımı nedeni ile tenkis edilen alacak miktarının fazlalığı dikkate alınarak” fazla çalışma ücretinden indirim yapılmamıştır. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda hesaplama tanık anlatımlarına göre yapılmış olup, yıllık izin, bayram ve genel tatil günleri hesaplama dışı tutulmuş olsa da, bir işçinin uzun süre normal mesaisinin üzerine her gün belirtildiği şekilde fazla çalışma yapması hayatın olağan akışına aykırıdır. Mazerete dayanan nedenlerle davacı işçinin sürekli olarak iddia edildiği gibi 08:00- 12:00 ve 14:00 – 19:30 arası çalışması mümkün olamayacağından taktiri indirime gidilmesi gerekirken mahkemece yazılı gerekçe ile taktiri indirim yapılmaması hatalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı davalıya, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.