MAHKEMESİ : GEBZE 2. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 27/03/2012NUMARASI : 2008/275-2012/152DAVA :Taraflar arasındaki, ücret alacağı ile sosyal hak alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 27/05/2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına avukat F.. Ö.. ile karşı taraf adına Avukat R.. C.. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi, G.. Müteşebbis Heyeti'nin 05/03/1986 tarih ve 2/8 sayılı kararıyla G.. Bölge Müdürlüğü görevine getirildiğini, iş akdinin haksız ve kötü niyetli olarak feshedildiği 07/11/2007 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını, davacının yürüttüğü çalışmalardan dolayı OSB'de takdir topladığını ve G..'nin girişimi ile kurulan G..T.. A.Ş adlı şirketin genel müdürlük görevine getirildiğini, davalı şirket yetkililerinin davacıya aylık 8.000,00TL ücret+sosyal hak ödemeyi taahhüt ettiğini ancak davacının tüm taleplerine rağmen ücret ve sosyal haklarının ödenmediğini belirterek, 26/11/2004 tarihinden itibaren ödenmeyen ücret ve sosyal hak alacağı olarak 1.000,00 TL nin hak kazanıldığı tarihten itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalıdan tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiş, 08/02/2012 tarihinde bilirkişi raporu doğrultusunda davasını 173.156,54 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı işveren, davacının 1986 tarihinde müteşebbis heyet kararıyla bölge müdürlüğü görevine getirildiği tüzel kişiliğin davalı şirket değil, G.. olduğunu, G..T.. şirketi ile G..'nin birbirinden ayrı tüzel kişilikler olduğunu, şirketin G..'nin teşebbüsü ile kurulduğunu, G..'nin davalı şirketin kurucu ortaklarından olduğunu, G..'nin davalı şirketin kurulmasında ve gelişmesinde gerek parasal destek gerek personel tahsisi, gerekse hizmet tahsisi yaparak mali destekte bulunduğunu, davalı şirketin kuruluş masraflarının da G.. tarafından karşılandığını, davalı şirketin kar etmediği yıllarda, GOSB'ye ödediği kira bedelinde dahi, G.. müteşebbis heyeti kararıyla indirime gidildiğini, 2003 yılında kurulan davalı şirketin masraflarının azaltılması ve mali destek verilmesi amacıyla davalı şirkete G..'nin kendi personelini görevlendirdiğini, G..T.. A.Ş'nin ilk yapacağı bina hizmete girene kadar G..T.. A.Ş'nin çalışan istihdam etmesi yerine, G..'un kendi personelinin ücretsiz olarak görevlendirileceğini öngördüğünü, G..'un işçisi olan davacının 2003 yılında davalı şirket gelir elde edene kadar genel müdür olarak atandığını, genel müdürlük görevinin yönetim kurulunun 19/07/2005 tarihli davacının yerine yeni genel müdür alınmasına dair karar ile sona erdiğini, davacının genel müdür olarak görevlendirildiği 2003-2005 yılları arasında davalı şirketin gelir elde etmeye başlamadığını açıklayarak, davalı şirketin işveren sıfatının olmadığı ve davalı şirketten ücret talep edilemeyeceğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, davalı şirketin G..'un bir projesi olarak 2003 yılında kurulduğu, davalı şirketin masraflarının azaltılması ve mali destek verilmesi amacıyla G..T.. A.Ş'nin ilk yapacağı bina hizmete girene kadar G..T.. A.Ş'nin çalışan istihdam etmesi yerine, G..'un kendi personelinin görevlendirileceğinin öngörüldüğü, bu çerçevede 13/04/2003 tarihli G..T.. A.Ş nin yönetim kurulu toplantı tutanağının 4. bendinde düzenlendiği üzere ((JVA) Kiralama şartları Ek- C madde 5) davacının G..' ndeki bölge müdürlüğü görevine ilaveten davalı G..T.. A.Ş. de genel müdür olarak görevlendirilmesine, hizmetin ücretsiz yürütülmesine karar verildiği, sözleşmede davacının da üye olarak imzasının bulunduğu, görevi, yetkileri dikkate alındığında bu hususun davacı tarafından bilinmesi gerektiği, yine davacı tarafından yönetim kurulu kararını hata, hile veya baskı altında imzaladığına dair bir iddiada bulunulmadığı, buna göre yönetim kurulu kararının geçerli olduğu ve altında imzası bulunan davacıyı bağladığı, kurul kararının aksine daha sonra yapılmış bir düzenleme bulunduğunun ispat edilemediği, yine davacının 13/04/2003 tarihinden- 19/07/2005 tarihleri arasında yürüttüğü ek görev için hiç ücret ödenmemesine rağmen iş akdinin feshi tarihine kadar bu konuda anlaşmazlık bulunmamasının kurul kararının aksine düzenleme bulunmadığını doğruladığı, kaldı ki davacının GOSB Bölge Müdürlüğü için statüsüne uygun yüksek ücret aldığı, rutin görüşmelerin Genel Müdür Yardımcısı tarafından yapılarak davacıya onaya sunulduğu hususları da dikkate alındığında davacının rızası ile yaptığı ek görev için ücret talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir. Davacının davalı işyerinde iddiaya konu dönem içinde genel müdür olarak çalıştığı tartışmasızdır. Çalışmaların ücretsiz olarak yapılacağı yönünde belgeler geçersizdir. Ücret çalışmanın karşılığı olup davacı işçi dava dışı G..’deki görevi yanı sıra davalı şirketin genel müdürü olarak görev yapmış ve bu yönde sorumluluk üstlenmiştir. Davacının ücret isteğinin kabulü gerekirken, çalışmaları kabul edildiği halde, aynı zamanda başka bir işverene bağımlı çalışmasını sürdürmesi sebebiyle ücrete hak kazanmadığı yönünde mahkeme kararı hatalıdır. Davacı ile benzer statüde çalışan başka bir işçinin açtığı davada da işçinin ücret alacağına hak kazandığı kabul edilmiştir(Yargıtay 9. HD. 30.01.2014 gün, 2011/51931 E, 2014/2557 K.)Mahkemece konuyla ilgili ücret araştırmasına gidilmiş ve bilirkişi raporunda İstanbul Ticaret Odasının bildirdiği asgari ücretin 13 katı üzerinden ve davacıdan sonra şirkete genel müdür olarak atanan işçiye ödenen ücretin asgari ücret oranına göre olmak üzere iki ayrı hesap yapılmıştır. Her iki seçenek de hükme esas almaya elverişli değildir. Davacının yerine göreve başlayan genel müdür tam zamanlı olarak davalı şirkette çalışmış olup davacı açısından emsal olma özelliğine haiz değildir. İstanbul Ticaret Odasının bildirdiği rakam ise 1986- 2007 yılları arasında genel direktörün alabileceği ücret bilgisini içermektedir. Davacı işçi dava dışı G..’de bölge müdürü olarak çalışırken, 2003-2005 yılları arasında davalı şirketin genel müdürlüğünü aynı anda yerine getirmiştir. Bu durumda davacının her iki işverene bağlı çalışma olgusu ve fiilen çalışılan yıllar sorularak ücret araştırması yapılmalıdır. Gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınarak bir karar verilmelidir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.