Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16904 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 29098 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesini talep etmiştir.Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Yerel mahkeme kararının davalı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 11/12/2015 gün 2014/22464 Esas, 2015/35148 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.Mahkemece, 24/04/2014 tarih ve 2011/222 E–2014/367 K sayılı gerekçesinde ''dava dilekçesi, ıslah dilekçesi ve zamanaşımı def'i de dikkate alınarak'' denilmek suretiyle zamanaşımı def'inin değerlendirildiğini, davacı vekilinin dava dilekçesi ile 25.000 TL talep ettiğini, 28/02/2013 tarihinde harçlandırılmış ıslah dilekçesi ile müddeabihi 15.824,57 TL arttırarak 40.824,57 TL'ye yükselttiğini 25/12/2013 tanzim tarihli Bilirkişi raporu ile ıslah tarihinden 5 yıl geriye gidilerek yapılan hesaplamada talep edilebilecek fazla çalışma ücretinin net 24.589,38 TL olarak tespit edildiğini, kısmi davada talep edilen miktar da nazara alınarak, ıslahla talep edilen fazla çalışma alacağının, ıslah tarihinden geriye doğru 5 yılın dışında kalan ve dava dilekçesinde talep edilen miktardan fazla talep bulunmadığından, talep edilen alacağın zamanaşımına uğramadığı gerekçesiyle direnme kararı verilmiştir.Direnme kararı süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Y A R G I T A Y K A R A R I Dairemizin “davacı dava dilekçesi ile talep ettiği miktarı ıslah yoluyla artırmış davalı vekili ise ıslah dilekçesi ile artırılan kısım için zamanaşımı definde bulunmuştur. Mahkemece yukarıdaki esaslara göre ıslaha karşı zamanaşımı defi değerlendirilmeden karar verilmesi hatalıdır.” gerekçesi ile verilen bozma kararına karşı yerel mahkemece 24/04/2014 tarih ve 2011/222 E–2014/367 K sayılı gerekçesinde ''dava dilekçesi, ıslah dilekçesi ve zamanaşımı def'i de dikkate alınarak'' denilmek suretiyle zamanaşımı def'inin değerlendirildiğini, davacı vekilinin dava dilekçesi ile 25.000 TL talep ettiğini, 28/02/2013 tarihinde harçlandırılmış ıslah dilekçesi ile müddeabihi 15.824,57 TL arttırarak 40.824,57 TL'ye yükselttiğini 25/12/2013 tanzim tarihli Bilirkişi raporu ile ıslah tarihinden 5 yıl geriye gidilerek yapılan hesaplamada talep edilebilecek fazla çalışma ücretinin net 24.589,38 TL olarak tespit edildiğini, kısmi davada talep edilen miktar da nazara alınarak, ıslahla talep edilen fazla çalışma alacağının, ıslah tarihinden geriye doğru 5 yılın dışında kalan ve dava dilekçesinde talep edilen miktardan fazla talep bulunmadığından, talep edilen alacağın zamanaşımına uğramadığı gerekçesi ile direnilmiş olup, davacının 29.03.2011 harç tarihli dilekçesindeki talep ettiği miktar, hükme esas alınan bilirkişi kök raporu ve ek raporu gözetildiğinde, ek raporda yalnızca 28.02.2008 ile iş sözleşmesinin sona erdiği 17.07.2009 dönemi için hesaplama yapıldığı, 01.07.2007 ve 28.02.2008 arası dönem miktarının davacının dava dilekçesiyle talep ettiği 25.000 TL’nin altında olduğu açık olup direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 29.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.