Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16542 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 19528 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili özetle, davacının davalı işyerinde 01.09.2004 tarihinden itibaren çalışmakta iken, iş sözleşmesinin davalı işverence bildirim süresine uymaksızın 03.09.2012 tarihinde tek taraflı olarak feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili-dini ve milli bayram çalışma ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili özetle, davacının 03.09.2012 ve 04.09.2012 tarihlerinde işe gelmediğini, buna ilişkin işyerinde 2 şahit ve bölüm sorumlusunun huzurunda tutanak tutulduğunu, davacıya devamsızlığının haklı bir gerekçesi ve buna dayanak belgeleri olup olmadığını ve savunmasını bildirmesi için ihtarname gönderildiğini, ancak davacının savunma yapmadığını, bunun üzerine iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından İş Kanunu'nun 25/II-g maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, dolayısıyla davacının kıdem ve ihbar tazminatı hakkı olmadığını, işyeri dosyasında yer alan izin formundan da anlaşılacağı üzere davacının yıllık izne çıktığını ve yıllık izin ücretlerinin ödendiğini, fazla mesai formunda davacının mesai saatlerinin ve bunların ücretini aldığına ilişkin imzasının bulunduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.C) Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin 2014/2085 esas, 2015/14387 karar sayılı ilamı ile özetle ve sonuç olarak;“Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretlerinin ödenmesi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır....Somut olayda, Mahkemece tanıkların beyanlarına dayanılarak işyerinde fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinin elden ödendiği gerekçesi ile bu alacaklarla ilgili taleplerin reddine karar verilmiştir.Davacı genel tatiller ile hafta tatillerinde çalıştığını ve ayrıca şoför olarak çalıştığı dönemlerde fazla çalışma yaptığını tanık beyanları ile ispatlamıştır.Davacının bu çalışmalarına ilişkin ücretlerin ödendiğinin ispat yükü davalı işverenin üzerinde olup, davalı işveren ödemeyi yazılı belge yada eş değer delillerle ispatlayamamıştır. Bu alacakların ödendiği tanık beyanı ile ispatlanamaz.Bu nedenle Mahkemece şoför olarak çalışmasına ilişkin olarak fazla mesai ücreti alacaklarının bulunup bulunmadığının tespit edilmesi, davacının banka kayıtlarının celbi ile bu kayıtların imzasız bordrolar ile karşılaştırmasının yapılması, tahakkuk yapılıp, ödendiği ispatlanan aylar ve günler dışlanarak hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ve yerinde olmayan gerekçe ile bu taleplerin reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.” gerekçeleriyle bozulmuştur.D) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkeme bozma ilamına uymuş, bozma doğrultusunda bilirkişiden ek rapor alınmış ve buna göre davanın kısmen kabulü yönünde hüküm kurmuştur.E) Temyiz:Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. F) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir2-Mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamında, güvenlik görevlisi olarak çalışan davacının ispat ettiği fazla çalışma iddiasının “şoförlük yaptığı dönemde olduğu” belirtilmiştir.Mahkemece bozma kararına uyularak yapılan yargılama sırasında ek rapor alınarak sonuca gidilmişsede, hesap tarzı hatalı bulunmuştur.Tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde, davacının haftada 2 kez fazla çalışma yaptığının kabulü, dosya kapsamına uygun olacaktır Buna göre davacının haftada 4 gün, 8-1=7x4=28 saat, haftada 2 gün, 12-1.5=10.5x2=21 saat olmak üzere haftada toplam 49 saat çalıştığı ve haftalık fazla mesai saatinin 4 saat olduğu anlaşıldığından, buna göre hesaplama yapılması için kararın bozulması gerekmiştir.G)Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.