MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 5. İŞ MAHKEMESİ(ÜSKÜDAR 1.İŞ)TARİHİ : 16/01/2012NUMARASI : 2010/748-2012/9DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin haklı neden olmadan işverence fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının emekli olarak ayrıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı , fazla çalışma alacağından yapılan indirimin doğru uygulanıp uygulanmadığı, yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı noktalarında toplanmaktadır.Somut olayda, davacı fazla çalışma yaptığını kanıtlamak için tanık dinletmiştir. Davacı tanıklarından Ramazan Kaş 2000-2007 yılları arasındaki, Cemil Aktaş ise 2008-2009 yılları arasındaki çalışma dönemi için beyanda bulunmuşlardır. Tanıkların ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma sistemi için beyanda bulunabilecekleri dikkate alınmadan, ifadelerinin tüm çalışma dönemi için geçerli kabul edilerek hesaplama yapılması isabetsizdir.3. Mahkemece fazla çalışma ücreti alacağından 2/3 indirim yapılarak karar verildiği belirtildiği halde hükmedilen miktarın bu indirim oranı ile uyumlu olmaması yerinde değildir. 4. Davacının 08.06.2009-18.06.2009 tarihleri arasında iş göremez raporu olmasına rağmen mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda sehven 08.06.2010-18.06.2010 tarihleri arasında raporlu kabul edilerek yıllık izin ücreti hesaplanması hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.