MAHKEMESİ : SARAYKÖY ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)TARİHİ : 19/10/2011NUMARASI : 2008/46-2011/335DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ile izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işyerinde 01.01.1996-2003 ve 2006/Ocak-Eylül dönemleri halinde çalıştığını iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının işyerinde iki dönem halinde çalıştığını, ilk dönem çalışmasının emeklilik nedeniyle sona erdiğini, ikinci dönem çalışmasının ise işçi tarafından haksız olarak sona erdirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ilk dönem çalışmasının emeklilik nedeniyle sona erdiğini, bu dönemden kıdem tazminatı alacağı bulunduğu, fazla çalışma ve izin alacaklarının ise zamanaşımına uğradığını, ikinci dönem çalışmasının ise işçi tarafından haklı bir neden bulunmadan sona erdirildiği, bu dönemden fazla çalışma alacağı bulunduğu, diğer taleplerinin yersiz olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı taraflar avukatlarınca temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının ilk dönem çalışmasına ilişkin yıllık ücretli izin alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı noktasında toplanmaktadır. Davalı işveren davaya karşı süresi içerisinde zamanaşımı savunmasında bulunmamış ancak 24.3.2010 tarihinde yapılan ıslah üzerine 26.03.2010 tarihinde verdiği bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde zamanaşımı savunmasında bulunmuştur. Davalı tarafça yapılan bu zamanaşımı savunması davaya karşı değil ıslaha karşı zamanaşımı savunmasıdır. Yıllık ücretli izin alacağı Borçlar Kanunu uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Davacı dava dilekçesinde 100 TL yıllık izin alacağı talep etmiştir. Bu durumda hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davacının ilk dönem için hak kazandığı yıllık izin alacağı brüt 256,62 TL'dir. Mahkemece bu izin alacağının dava dilekçesinde istenilen 100 TL kısmının hüküm altına alınması gerekirken zamanaşımı nedeniyle reddi hatalıdır. 3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Somut olayda davacı fazla çalışma alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 15 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak davacı fazla çalışma yaptığını yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda hesaplanabilir şekilde ispat edememiştir. Mahkemece davacının fazla çalışma alacağı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.