MAHKEMESİ : ANKARA 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 30/12/2011NUMARASI : 2010/596-2011/908DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A)Davacılar İsteminin Özeti:Davacılar vekili; Müvekkillerinin mirasçısının 19/04/2008 tarihinde vefat ettiğini, 19/04/2008 tarihine kadar davalı kurum işyerinde ihaleyi alan şirketler adına bakıcı anne olarak çalıştığını, son aylık ücretinin brüt 767,20 TL olduğunu, 2001-2006 arasında ayda 10 gün 24 saat nöbet tuttuğunu, sonrasında ise ayda 15 gün 16 saat olarak nöbet tuttuğunu iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.B) Davalılar Cevabının Özeti:Davalı şirket vekili; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının kendi bünyelerindeki çalışmasının 1 yıldan az olduğunu, zaten son iki ay raporlu olarak çalıştığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.Davalı Kurum vekili; husumet itirazlarının olduğunu, diğer davalı şirketle aralarında asıl-alt işveren bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, her iki davalının vekilleri de temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Ek bilirkişi raporunun davalı şirket vekiline tebliğ edilmeyerek ek rapor tarihinde yürürlükte bulunan HMK’ nin 280. Maddesine muhalefet edilmesi hatalıdır.3-Raporlu olunan günlerin fazla mesai hesabında dışlanması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır. 4-Davada birden fazla davalı olduğu halde davalıların sorumluluk ilişkilerinin karar gerekçesinde açıklanmaması ve hükmedilen hak ve alacaklardan hangi davalının sorumlu olduğu açıklanmadan “davalıdan” denilerek infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması hatalıdır.5-Davalı kurumun harçtan muaf olması nedeniyle karar harcının sadece davalı şirkete yükletilmesi yerindeyse de yargılama giderlerine harç katılarak davalı kuruma harç yükletilmesi de hatalıdır. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.